در تاریخ شهرهای ایران و حتی غیر ایران , در هر شهری محلهایی برای معرکه بگیری بوده است .
جاییکه پهلوانها قدرت نمایی میکردند , مارگیرها نمایش میداند , میمون و خرس را به رقص در آورده و یا تئاتر و عروسک گردانی و غیره را به نمایش در میآوردند .
تا جایی که برنامههایی مثل تعزیه حتی در میادین روستاها نیز اجرا میشده است .
دنیای دیجیتال مردم را از این صحنهها دور نمود. اما لزوم وجود چنین محیطی برای عرضه کم هزینه هنر هنرمندان باید وجود داشته باشد .
جای این اماکن نمایشی در میادین سطح شهر خالی است .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر