استانداردهای مهندسی مثل فواصل صندلی اتوبوس و هواپیما - ظرفیت آسانسورها و بسیاری موارد دیگر برای زمانی تدوین شده اند که بشر زندگی همزیستی با ویروسهای بیماریزا نداشته است.
در سالهای آینده و شاید بعد از آن برای پیشگیری از ظهور بیماری های همه گیر مشابه ( بدتر یا بهتر ) باید استانداردهای معماری و معاشرتی خودمان را تغییر دهیم .
بر این اساس یک نوع جدیدی از شهر نشینی و معاشرت انسانها با یکدیگر بوجود خواهد آمد . اقدام زودتر در این زمینه ها می تواند مشکلات فعلی و آینده را بهبود بخشد .
نکته : توجه به این امر خیلی مهم است که بعد از عبور از بحران ویروس فعلی نیز امکان ظهور ویروسهای بهتر و بدتر وجود دارد . برای آن روزها چنانچه تغییرات تدریجی و فرهنگی در معاشرت و استانداردهای زندگی بوجود آوریم ، با مشکلات کمتری از بحران عبور خواهیم کرد . آیا این میزان دور اندیشی داریم ؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر