تا اینجا متخصصان می گویند احتمالا تا پنج سال آینده درگیر کرونا خواهیم بود.
این یعنی مدارس طی این پنج سال تعطیل خواهند بود . سیستم آموزشی با این میهمان ناخوانده بشریت بازی خواهد کرد و در نهایت تعادلی بدست خواهد آمد .
اما با توجه به فرصتهای پیش رو گامهای بعدی چگونه باید باشد ؟
فعلا دانش آموزان جلوی یک صفحه می نشینند و به سخنان تکراری معلمان گوش می دهند و تصویر را می بینند . در این بین سوالاتی را هم مطرح می کنند .
آیا بهتر نیست که آموزش توسط یک متخصص بیان شود ( از قبل ضبط شده ) و معلم فقط کار کنترل و پاسخگویی را و تعامل با بچه ها را در پیش گیرد . ؟
معلم می تواند پخش درس را متوقف کرده و عقب و جلو ببرد . در این بین فرصت بیشتری برای رسیدگی به بچه ها خواهد داشت .
امتحان ها با این شکل کتبی حذف خواهند شد . بیشتر تشخیص درک مطالب توسط سوالات شفاهی و فعالیتهای کلاسی - شرکت در مباحثات و تعیین میزان درک مطالب خواهد بود .
برای تعامل بچه ها با یکدیگر در خارج از محیط مدرسه باید فکری اندیشیده شود.
بچه های محل با همسایگان می توانند تعامل بازی و غیره داشته باشند . کنترل تعداد کم بچه ها با والدین خواهد بود و بازی آنها با یکدیگر تا حدودی مشکل ارتباط اجتماعی بچه ها با همسالان را رفع خواهد کرد.
خیلی مسائل است که از این دست متخصصان باید بررسی کرده و حداقل سوادهای فرزندانمان را بالا ببرند .
کنترل تعامل اجتماعی بچه ها با مشارکت والدین و سوال و پرسش از والدین - بالا بردن سواد رسانه ای بچه ها و خیلی موارد دیگر.
پنج سال بعد در دوره راهنمایی فرزندانی داریم که اصلا مدرسه نرفته اند و تجربه ای از مدرسه دوران ابتدایی ندارند .آنها توسط بهترین معلمان کشور آموزش دیده و با معلم های محله خود کنترل و تائید شده اند . دوستان محله ای دارند و از سواد رسانه ای بیشتری نسبت به اسلاف خود برخوردارند . و ....
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر