آموزه های اسلامی از کانالهای مختلف نشر میگردد . یکی از مواردی که مغفول مانده ، نشریه های کارتونی است . بسیاری از داستانهای تخیلی در نشریه های کارتونی منتشر شده و مورد استقبال کودکان قرار گرفته است . ( گر چه امروزه بسیاری از این نشریات بصورت دیجیتالی نشر میگردند )
همچنین جسارت تصویر کردن چهره رسول خدا از مواردی است که قلب مسلمین را به درد آورده است . این سوال مطرح است که اگر آنها بخواهند چیزی را بیان کنند ( البته با احترام ) چگونه باید این سخن خود را بیان دارند ؟ ما باید به آنها آموزش دهیم که چگونه و با چه روشی نسبت به بزرگان دین برخورد داشته باشند .
نه تنها اروپائیان ، بلکه تمام مردم غیر مسلمان جهان نیز این حق را دارند که به هر نوع که میتوانند ، دست به دامان خداوند و رحمت هر دو جهان رسول خدا بزنند .
ما در نقاشیهایمان چهره بزرگان دین را با هاله ای از نور رسم میکنیم . اگر به قدر کافی این نقاشی ها را در کارتونها – فیلمها و مجلات به نمایش میگذاشتیم ، غربیها به ناچار از روش ما پیروی میکردند . اما تا زمانی که این روشها را به آنها نمایش ندهیم ، آنها هر طور که خود بخواهند ( یا به نظرشان برسد ) از این مفهوم جهانی که برای همه مردم جهان و همه زمانها است یاد خواهند کرد .
طبیعی است که این نشریات باید توسط مراکز دینی اسلامی مانند "الازهر الشريف" و سایر حوزه های علمیه درشهرهای مذهبی و غیر آن نشر یابد . گر چه برای راه انداختن این نشریات باید کمک مالی نمود ( توسط مردم به صورت خرید سهام این نشریات )، اما این نشریات باید درآمد خود را از روشهای اقتصادی مبتنی بر بازار تامین نمایند تا اولا صورت فشاری روی دوش جامعه اسلامی نباشند و در ثانی ناچار به رقابت در معنا و محتوا باشند .
طبیعی است که فرزندان مسلمانان از دیدن مهر و محبتی که رسول خدا و بزرگان صدر اسلام نسبت به سایر مردم از کافر و مسلمان داشتند استفاده خواهند کرد و پیامبر محبت و بخشش را بهتر خواهند شناخت . والدین نیز از این نشریات استقبال کرده و آنرا جزئی از مراحل آموزشی فرزندان دانسته و از آنها حمایت خواهند کرد .
این نشریات که به همه زبانهائی که مسلمین به آنها تکلم میکنند چاپ خواهد شد ، به دست غیر مسلمین نیز رسیده و میتواند آنها را نیز مفتون وجود سرشار از محبت رسول خدا بنماید .
در این صورت چاپ چند کاریکاتور بی محتوا ، توسط گروهی نادان ، جائی در جهان نشر نخواهد داشت .
