ادبیات و علوم انسانی باید سه رشته تقسیم شود . بخشی از محصلین باید به علوم اجتماعی پرداخته و به زیر مجموعه های این علم بپردازند . آئین سخنوری – ارتباطات و بسیاری موارد دیگر . همچنین بحث ادبیات از سایر مجموعه جدا گردد تا فارغ التحصیلان این رشته تخصص بیشتری روی شعر و شاعری – فیلمنامه نویسی – روزنامه نگاری و غیره داشته باشند . مبحث اقتصاد و حسابداری چنانچه با ریاضیات جدید همراه گردد و مواردی مانند تئوری بازیها را نیز در کنار داشته باشد میتواند از سایر رشته های دبیرستانی جذاب تر باشد .
این رشته ها و تخصصها باید برون داد داشته باشند ، نه این که صرفا برای کسب مدرک دیپلم ، گروهی بصورت مدرک گرایی به این رشته ها رفته و مدرک خود را گرفته و سپس در سنین بالا ( نسبتا بالا ) از خود بپرسند حالا باید چه کرد ؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر