در هزاره های پیش جشن نوروز برای همه ملل متمدن جهان اجرا میشد . از همه سرزمینهای متصل به هم ( که زیر پرچم یک امپراتوری بودند ) نمایندگان ملل می آمدند و هدایای خود را برای شکر خداوند عرضه میکردند . آثاری که در تخت جمشید است نشان میدهد که آنچه می آوردند نمونه بود ( نه برای خراج پادشاهی ) برای شکر خالق .
امروز اما همه ملل تمدن ایران زمین این جشن را به تنهائی میگیرند . این نشان از عمق نفوذ این جشن در اعتقادات ملی و مذهبی همه ملل آریایی دارد .
امروز باید جایی ساخته شود تا همه ملل بتوانند این جشن را با هم گرفته و شکر خداوند کنند که بار دیگر بهار را برای ما فرستاد .
همه ملل خوب است هدایائی از سرزمین خود به این جشن آورده و
" با هم شکر خداوند را از نعمتهایی که به ما داده است نمایش دهند "
در این جشن گردشگران همه جهان میتوانند شرکت کنند . همچنین از همه کشورهای جهان میتوان دعوت نمود تا نمونه ای از محصولات ( غذائی یا ساختنی ) خود را به جشن آورده و به نمایش بگذارند .
دعوت و حضور رئیس همه دولتها نیز بر عظمت این جشن سالانه خواهد افزود .
طبیعی است که متوکل این جشن باید ایران باشد . جائی بزرگتر از تخت جمشید باید ساخته شود . ( در شروع از زمین هموار میتوان استفاده نمود ، در نزدیکی یکی از شهرهای بزرگ ) و مراسمی در خورد این جشن مقدس در نظر گرفت .
این جشن یک روزه ، اول فروردین هر سال را برای همه مردم جهان مشخص خواهد نمود . که این روز عید است . روزی است که همه ملل جهان یکجا خداوند را شکر میکنند . یاد آوری این است که همه ما یکی هستیم و میتوانیم در صلح با هم زندگی کنیم .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر