هر یک در جهت منافع خانواده فعالیت می‌کنند . بسته به شرایط ساعات کارکرد هر یک متفاوت بوده و زمانی که مرد به خانه بر می‌گشت , بسته به شرایط در کار خانه کمک میکرد .
تا دیروز این شرایط برقرار بود و زنان نیز در صورت نیاز جامعه فعالیتهای دور از خانه داشتند .
اما امروز مقایسه میزان عایدی مرد و زن و سنجشهای اینچنینی مانع درک کار زنان در اجتماع می‌گردد .
زنان حتی اگر فرزند نداشته باشند در منزل دو وظیفه و کارکرد طبیعی دارند که با پرداخت حقوق ارزش آن کم میشود .
یکی آراستن منزل است برای هر دو و دیگر آراستن خود است برای مرد خود .
پس گر چه درآمد قابل نگاهداری در بانک ندارند , اما کار آنها باعث افزایش درآمد بانکی مرد می‌گردد . در واقع عایدی مرد برای هر دو محسوب می‌گردد .
"آن دو شریک زندگی هم هستند ."
از سوی دیگر , جامعه باید به هر مرد به عنوان نماینده یک خانواده نگاه کند .نه تنها کسب درآمد بلکه سایر تصمیمات اجتماعی مرد در خانواده تاثیر عمیق برجای خواهد گذاشت .
امروزه که جامعه نیاز به کارکرد زنان دور از خانه دارد , باید هر یک را به عنوان جزیی از خانواده دید و کارکرد طبیعی زنان در خانه را نیز در نظر گرفت .
اگر زن و مردی یکسان کار کردند ( و عابدی یکسان داشتند ) نشان از این میدهد که یا زن بسیار بیشتر از مرد کار کرده ( چون کار خانه را نیز انجام داده ) و یا در کارکرد خانه او خللی ایجاد شده است و در آنجا کم کاری صورت داده .
جامعه باید ببیند هزینه فایده کارکرد زنان دور از خانه چیست؟ و بر اساس آن پیشنهاد و راه کار ارائه نماید .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر