شرط اول تداوم حیات بقاء است . این بدان معنا است که آن چیز حیات دار ، باید بتواند از خود بسازد تا بعد از فناء آن موجود ، حیات بتواند ادامه داشته باشد .
وقتی حیات بتواند ادامه داشته باشد ، امکان تکامل نیز مطرح میگردد .
برای تکامل باید اطلاعات ( و تجربیات ) قابل انتقال باشد . این یعنی سیستم عصبی برای تولید اطلاعات . ساختار شناخته شده حیات کربنی ما واسته به "یک سیستم صفر و یک بر اساس حرکت الکترونها و واکنشهای شیمیائی" است .
نوع دیگر حیات میتواند بر اساس مکانیزم صفر و یک فیزیکی باشد . مانند جابجائی حرارت در سیالات . زمانی که در سیالات حرارت جابجا میگردد ( بر اساس جریان همرفت ) جریانهای گردابی به وجود می آید که در مناطقی از مسیر چریان گردابی حرکت مارپیچی خلاف جهت حرکت مشاهده میشود .
این مراکز گردابی ، دارای حرارت بالاتری نسبت به لایه کناری دارند . این مکانیزم میتواند تکرار گردد . پس مدیریت جریان گرمائی میتواند باعث باعث ثبت اطلاعات و پردازش آن گردد .
این مکانیزم نیاز به سیال گرم با ویسکوزیته های مختلف برای تشکیل حیات پیچیده میگردد .
برای داشتن یک موجود هوشمند در حد و حدود انسانی ، این موجود باید مواد غذائی مصرف کند . این مواد غذائی برای آن موجود ، مواد گرمتر میتواند باشد . با جذب آن مواد گرم ، آن مواد گرم میتواند در اندام داخلی آن موجود تکه تکه شده و به هر بخش ارسال میگردد . ( این تکه های قطعه مواد گرم نقش قند را در بدن آن موجود خواهند داشت ) با خنک شدن آن تکه ماده گرم ، انرژی آن به صورت جابجائی سیالی از آن گرفته شده و خود آن جسم سرد میشود . آن جسم سرد ، حالا دیگر کاربرد ندارد و باید به صورت ضایعات دفع گردد . پس آن موجود نیز دفع خواهد داشت .
یکی از محیطهائی که آن موجود ممکن است وجود داشته و سیر تکاملش را سپری نموده باشد ، در لایه مایع درون کره زمین است .
هر محیط مشابه میتواند حیات گرمائی را ایجاد نماید . اما این حیات در همه جاهای وجود امکان هوشمند شدن ندارند .
لزوما گرمای زیاد برای این موجود لازم نیست . سطح سیارات سرد نیز که دارای متن یا هیدروژن مایع هستند به شرط این که بتوان مواد غذائی گرم برای آن موجودات یافت میتواند حیات ساخته باشد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر