۱۳۹۳-۱۲-۲۰

در حدود اختیار خلیفه الله

هر کسی به میزان متفاوتی خلیفه الهی است و اختیارت متفاوت دارد .
بعضی در حد شور و بی نمک کردن غذای منزل و بعضی در نجات یا فنای یک مملکت و اقلیم .
و در مراتب باطنی نیز به همچنین .
خلیفه الهی به وجه فطری تمایل به میانه روی دارد که سنت الهی است ( لاشرقیه و لاغربیه )
اگر خلاف سنت الهی حرکت نماید , توسط سایر قوای الهی تحت فشار قرار گرفته تا حدی که آن خلافت ( و اختیار ) را از او میگیرند .
شوری و بی نمکی غذا مثال افراط و تفریط است که اگر ادامه داشته باشد , آشپز را از آشپزی معاف خواهند کرد . همچنین سایر موارد دنیوی .
هر یک از ما طی آموزش با مقدمات عبادت آشنا شدیم و یاد گرفتیم که چگونه خداوند را صدا بزنیم و درخواست از او داشته باشیم .
این زندگی همان آشپزی ما است . هر بار که با یک امتحان الهی مواجه میشویم , می‌دانیم که خداوند دوست دارد که چه کنیم . گاهی با قصد خلاف میکنیم . نمک را کم و زیاد میکنیم . اگر اشتباهات زیاد باشد , یک قدم عقب رفته و آزمایشات ساده تر خواهند شد تا از دوره آزمایش گیری خارج شویم .
اگر موفق شویم یک مرحله بالاتر خواهیم رفت .
کم کم به جای یک نوع غذا پخت انواع غذاها و برای بسیاری از میهمانهای سلطان ( خداوند ) را به عهده ما میگذارند . بدین ترتیب خلیفه الهی مشغول خلافت می‌گردد .
هنوز حق دارد که کم نمک یا پر نمک کند . و احتمال بازگشت به مراحل پایین تر نیز هست , اما در طی زمان ( تمرین آشپزی ) میل خلیفه الهی با میل خداوند یکی میشود .
هر چه بینی دلت همان خواهد .... وآنچه خواهد دلت همان بینی

هیچ نظری موجود نیست: