نقاشی خانم نرگس پیروز رام 5 ساله

من و نرگس خانم در وسط تصویر 

پایین دو تا لیوان و سه بطری عرق نعنا و عرق آویشن و عرق بهار 

مادر در سمت چپ و یکی از همکاران خانم دست راست .

خانمها روسری هم دارند .

چگونه حمله مغول بعدی را جلوگیری کنیم؟

سرزمین ما در چهار راه جهان است . هر کشوری که بخواهد از یک سو به دیگر سو برود باید از سرزمین ما بگذرد . طبیعتا علاقمند است امنیت جاده ها و مسیرها را برقرار باشد و این امر را نظارت و 

" کنترل "

کند . این باعث می شود که در آینده ما مجددا دچار حمله ای مشابه حمله مغول گردیم . چیزی که در دو جنگ جهانی با شدت کمتری از طرف دول غربی رخ داد . حالا تا فرصت باقی است باید اقدامات خردمندانه در جهت ممانعت از حمله های مشابه انجام دهیم . حفظ یکپارچگی و افزایش قدرت تدافعی به همراه رشد همه جانبه کشور و ایجاد ساختاری که یک نفر ضعیف النفس نتواند کشور را تسلیم دشمن نماید از مهمترین اقداماتی است که باید صورت گیرد.

این که دقیقا چه باید کرد و کجاهای خودمان را تقویت کنیم ، خیلی مهم است و این امر را همه مردم ( اندیشمندان ) می دانند . لذا باید با همه مطرح کرد و آرا و نظرات همگان را پرسید و نسبت به آبادانی همه سرزمین اقدام نمود .

شاید این اتفاق در زمان حیات ما اتفاق بیفتد . باید آماده بود و سر در برف فرو نبرد.

ارتش های به روز دنیا از سلاح ها و روشهایی استفاده می کنند که در گذشته وجود نداشته است . باید سیستم های دفاعی جدیدی طراحی گردد و ارتش های نوینی آموزش داده شود که بتوانند در زمان ضرورت جلوی سیل لشگرهای مهاجم را بگیرند . گر چه آنها سلاحهایی مثل بمب اتم دارند ، اما دیده ایم و خواهیم دید که این گونه سلاحها بازدارندگی محدودی دارد و خود این سلاحها مرکز ضربه پذیری هستند .

دشمن های بالقوه که توان حمله به ما را دارند ، از کشورهای بزرگ و سنگینی هستند که خود این سنگینی بهترین سلاح در مواجهه با آنها است . یک موجود سنگین را می توان با سنگینی خودش به زانو در آورد . نمونه آن درگیری لشکر فیل هندی ها با نادر شاه است . اندیشمندان در این خصوص می توانند سلاح های متناسب هر دوران را طراحی و آماده نمایند .

مدرسه و کرونا

تا اینجا متخصصان می گویند احتمالا تا پنج سال آینده درگیر کرونا خواهیم بود.

این یعنی مدارس طی این پنج سال تعطیل خواهند بود . سیستم آموزشی با این میهمان ناخوانده بشریت بازی خواهد کرد و در نهایت تعادلی بدست خواهد آمد . 

اما با توجه به فرصتهای پیش رو گامهای بعدی چگونه باید باشد ؟

فعلا دانش آموزان جلوی یک صفحه می نشینند و به سخنان تکراری معلمان گوش می دهند و تصویر را می بینند . در این بین سوالاتی را هم مطرح می کنند .

آیا بهتر نیست که آموزش توسط یک متخصص بیان شود ( از قبل ضبط شده ) و معلم فقط کار کنترل و پاسخگویی را و تعامل با بچه ها را در پیش گیرد . ؟

معلم می تواند پخش درس را متوقف کرده و عقب و جلو ببرد . در این بین فرصت بیشتری برای رسیدگی به بچه ها خواهد داشت .

امتحان ها با این شکل کتبی حذف خواهند شد . بیشتر تشخیص درک مطالب توسط سوالات شفاهی و فعالیتهای کلاسی - شرکت در مباحثات و تعیین میزان درک مطالب خواهد بود .

برای تعامل بچه ها با یکدیگر در خارج از محیط مدرسه باید فکری اندیشیده شود.

بچه های محل با همسایگان می توانند تعامل بازی و غیره داشته باشند . کنترل تعداد کم بچه ها با والدین خواهد بود و بازی آنها با یکدیگر تا حدودی مشکل ارتباط اجتماعی بچه ها با همسالان را رفع خواهد کرد.

خیلی مسائل است که از این دست متخصصان باید بررسی کرده و حداقل سوادهای فرزندانمان را بالا ببرند .

کنترل تعامل اجتماعی بچه ها با مشارکت والدین و سوال و پرسش از والدین - بالا بردن سواد رسانه ای بچه ها و  خیلی موارد دیگر.

پنج سال بعد در دوره راهنمایی فرزندانی داریم که اصلا مدرسه نرفته اند و تجربه ای از مدرسه دوران ابتدایی ندارند .آنها توسط بهترین معلمان کشور آموزش دیده و با معلم های محله خود کنترل و تائید شده اند . دوستان محله ای دارند  و از سواد رسانه ای بیشتری نسبت به اسلاف خود برخوردارند . و ....

آیا هندوستان می تواند ؟

چین پروژه کمربند و جاده را راه انداخت- کشورهای حوزه اقیانوس آرام - پروژه اقتصاد آزاد آن منطقه را دنبال می کنند.

ژاپن سعی می کند رقیب ایده پروژه های زیرساختی چین باشد .

هند کجای کار است ؟ کشوری که بالقوه همه امیدوارند در مقابل چین بتواند کاری انجام دهد . 

تنها اخباری که از هندوستان می شنویم ، ایجاد مشکلات برای مردم خود در کشمیر و مناطق غیر هندو است . آیا این هندی است که باید جلوی چین بایستد ؟

بعید به نظر می رسد .

هندوستان باید یک پروژه بزرگ خارجی مثل کمربند و جاده ایجاد کند . دست از رقابت ( مثل چابهار در مقابل گوادر ) بردارد و از امکانات ساخته شده چینی بهترین بهره را ببرد . این کشور می تواند پروژه های چینی را خود مدیریت و اجرا کند . فقط باید بکند .

مهم نیست کشتی از کجا بارگیری کند مسیر هندو چین به اروپا و غرب یکی است . مهم این است که هندی ها بتوانند مدیریت کنند و در رقابت شرایط بهتر از چینی ها به کشورهای دیگر بدهند . آن بازی که چین شروع کرده ، هندی ها می توانند ادامه دهند و برنده باشند .

گذشته از این هندی ها باید یک بازی جدید راه بیندازند . چیزی که چینی ها در آن دنباله رو هندوستان باشند .

این بازی چه می تواند باشد ، نمیدانیم . اما اگر هندوستان بخواهد و بهتر است گفته شود باید ، رقیب قوی چین باشد ، باید بازی های جدیدی نه در سطح ملی ، بلکه جانی را مطرح و اجرا نماید .

چینی ها نشان داده اند که به مدیریت کشورها به هر نوعی باشد احترام می گذارند . برای رشد اقتصادی آنها و منتفع شدن آنها طرح پیشنهاد کردند ( رقیب باید پیشنهاد بهتری ارائه کند و همچنین یک امتیاز اضافی داشته باشد که ارائه کند - مثلا طرح ها در جهت بهبود کاهش گازهای آلاینده و بهبود محیط زیست باشد . ) 

جدای از اینکه طرفین هدف نهاییشان چیست ، نمایش از بیرون پیشنهاد باید قابل رقابت باشد .

آرزو دارم کاش در پنجشیر در دفاع به برادرانم کمک می کردم

#StandWithPanjshir

#SavePanjshir 

https://www.facebook.com/QIYAMAZADI/photos/a.105453141852689/113744587690211

تاریخ تولد پدرم " محمد رضا شریف کوچ نژاد"

در تصویر زیر ( کتاب سیصد ساله یوسف و زلیخا در منزل اجدادی " تاریخ تولد پدر 

هشتم 

میر ماه قدیم 

1360 قمری 

است 

این می شود معادل 

8 میر ماه می شود = هفتم بهمن ماه 

1360 قمری نیز می شود 1320 شمسی 

بنابراین پدرم طبق این تصویر 

در تاریخ هفتم بهمن ماه 1320 بدنیا آمدند .

از سوی دیگر آخرین روز ماه قمری سال 1360 معادل دو روز کمتر از " میر ماه " است . یعنی یا سال قمری اشتباه شده یا روز و ماه مازندرانی .

سال 1360 قمری از 9 بهمن شروع می شود و تاريخ 28 دی به پایان می رسد . یعنی 7 بهمن ندارد . بنابراین سال 60 قمری اشتباه و درست آن 1361 است .

تولد پدر 10 محرم 1361 قمری می شود. معادل 8 بهمن 1320 شمسی است .

ماه‌های تبری	معادل شمسی
۱ - فردینه ما(سیو ما)	۲ مرداد - ۳۱ مرداد
۲ - کرچه ما	۱ شهریور - ۳۰ شهریور
۳ - هر ماه	۳۱ شهریور - ۲۹ مهر
۴ - تیر ماه	۳۰ مهر - ۲۹ آبان
۵ - ملاره ما(مردال ما)	۳۰ آبان - ۲۹ آذر
۶ - شروینه ما	۳۰ آذر - ۲۹ دی
۷ - میره ما	۳۰ دی - ۲۹ بهمن
۸ - اونه ما	۳۰ بهمن - ۲۹ اسفند
«شیشک» «پیتک»	۳۰ اسفند ۱–۵ فرودین
۹ - ارکه ما	۶ فرودین - ۴ اردیبهشت
۱۰- دِ ماه	۵ اردیبهشت - ۳ خرداد
۱۱- وهمنه ما	۴ خرداد - ۲ تیر
۱۲- نوروز ما(عید ما)	۳ تیر - ۱ مرداد

روش اصلاح فرسودگی 'غیرقابل جبران' ایستگاه بین‌المللی فضایی

قطعات فلزی ترک دار را در جای جای ایستگاه بین المللی در نظر بگیرید . با مواد کامپوزیت مشابه رنگ می توان یک لایه نازک روی فلز ایجاد کرد که درزها را پر نماید و مواد دیگری برای افزایش استحکام هر آنچه درون آن قرار دارد می توان استفاده کرد.

این مواد اکنون در بازار موجود هستند . همچنین است مواد شبه رنگی که یک لایه سرامیک روی فلزات ایجاد می کنند تا آن را در مقابل هر آنچه از بیرون می آید محفوظ دارند .

ترکیبی از لایه رنگهای ( مواد کامپوزیتی افزاینده مقاومت و غیره ) مختلف  باید روی بدنه و قطعات حساس ایجاد شود . طبیعی است که این کار توسط نیروی انسانی به سختی قابل اجرا است . بنابراین برای این کار یک ربات که روی سطح خارجی حرکت نماید و یا یک ربات مار مانند که بتواند درون شکافها رفته و سطوح لازم را رنگ اندود نماید مورد نیاز است . 

طراحی این مجموعه می تواند عمر ایستگاه فضایی را افزایش دهد و فرصت دهد تا تمهیدات لازم برای اصلاح قطعات تهیه و جایگزین گردد.

می توان قطعاتی را در آینده به فضا فرستاد که بصورت لایه بیرونی و محافظ آنچه هست اقدام نماید . از قطعات موجود نیز می توان به عنوان مواد اولیه برای توسعه ایستگاه استفاده نمود. 

اصولا باید دور ریزی مواد در فضا اصلاح گردد. با تمهیداتی می توان فلزات را با انرژی خورشیدی ذوب کرد و شکل داد . با توجه به اینکه هزینه انتقال فلزات به مدار خیلی گران است باید نسبت به دوباره استفاده از آنها در مدار صورت پذیرد. تکنولوژی های موجود با شرایط خاص فضا برای کار در فضا می تواند دوباره طراحی شود.

شاید به جای استفاده از بقرق برای ذوب فلزات بتوانیم از نور مستقیم خورشید که از سطوح محدب تابانده می شود درجه حرارت های بالا بدست آورد . در بی وزنی نیز نیازی به بوته نگهدارنده نیست . با ذوب فلزات آنها به صورت یک توپ مذاب در خواهند آمد . حالا باید با ترفندهایی آنها را به شکل مورد نظر برسند . می توان از ابتکارات خیلی بیشتری برای اینکار استفاده کرد.

نیاز به فعالیت جداگانه برای تنوع زیستی در دریا

اهمیت دریا و نقش حیات دریایی در زندگی موجودات خشکی بر کسی پوشیده نیست . امروزه حیات دریایی نیز توسط بشر مورد حمله قرار گرفته است . 

اصطلاح آن " منابع دریایی " است . انگار چیزی آنجا هست که هر کسی می تواند بردارد و از آن استفاده نماید .

نتیجه آن جارو کشیدن ته دریا - پس از خالی کردن دریا از موجودات زنده است . 

دریاها دو بخش هستند . اول بخشی که دولتها مطابق قراردادهای بین المللی ادعای مالکیت آن را دارند .

دوم دریاهای آزاد . دریاهایی که قوانین بین المللی به همه کشورها اجازه داده به آنها حمله نمایند .

هر دو این آبها مورد یورش انسانی قرار گرفته و حیات در آنها با خطر بقا مواجه شده است .

چه باید کرد ؟

قوانین موجود را باید مورد بازنگری قرار داد . این یعنی ژاپنی ها به اسم تحقیقات ، نهنگ صید نکنند.کشتی های چینی  در آبهای آزاد جهان جولان ندهند . آبهای قطب جنوب از صیادی خالی شود . بقیه کشورهای جهان صید انبوه در آبهای آزاد را ممنوع نمایند و به جای آن به پرورش انواع ماهی روی آورند . ماهی های بزرگ را با نصب ردیاب روی آنها و آزاد کردن در اقیانوس پرورش دهند و ماهی های کوچک را در قفسهای طبیعی و مصنوعی  پرورش دهند.

بشر نیاز به غذاهای دریایی بیشتری دارد و این با بهره برداری با روشهای فعلی بدست نمی آید . باید از دانش در پرورش و صید استفاده کرد.

زمان شکار گونه های دریایی روزی باید سر آید . باید نسبت به پرورش هوشمند گونه های آبزی اقدام نماییم .

آیا درگیر کرونا ماندن احمقانه نیست ؟

اگر در جهان کشور نجات یافته از کرونا نداشتیم ، ادامه وضع فعلی معقول بود . 

اما الان نمونه  امتحان پس داده داریم . کشور چین با آزمایش توده های بزرگ جمعیتی موفق شده وضعیت کشور را به ثبات برساند و اقتصاد را به قبل از دوره کرونا باز گرداند .
چه میزان مرگ و میر و ضرر های اقتصادی باید اتفاق بیفتد تا کشورهای جهان از روش آزمایش گسترده جمعیت و جدا سازی ناقل ها استفاده نمایند .

با این روشها به صورت جاروبی ، از یک گوشه کشور می توان شروع نمود و تمام کشور را به تدریج آزمایش خانه به خانه نمود . همه بیماران قابل شناسایی و در قرنطینه قرار گرفتن خواهند داشت  و گسترش بیماری تحت کنترل در خواهد آمد .

امروز همه متخصصان عفونی نیز به این امر قائل هستند که واکسن جلوی ویروس را نمی گیرد . تلفات انسانی را کاهش می دهد ، اما برای شکست کرونا باید روش دیگری بکار ببرند .

استخراج رمز ارزها بصورت اشتراک کامپیوتر

خیلی از مردم در ساعتی از شبانه روز از کامپیوتر خود استفاده نمی کنند . از سوی دیگر در ساعاتی از شبانه روز ( مثلا شبها ) قیمت برق کمتر از سایر اوقات است .

بنابراین افراد می تواند در آن ساعات ظرفیت کامپیوترهای خود را در اختیار رمز ارزها بگذارند . و رمز ارزها در آن ساعات توسط تعداد زیادی کامپیوتر تولید شود . 

از سود حاصله می توان به افرادی که در این مشارکت شرکت جسته اند پرداخت داشت .

تقریبا تمام ادارات با حجم زیاد کامپیوترها و اکثر کامپیوترهای خانگی در ساعات ارزانی برق بیکار هستند و می توانند با این روش پول بسازند .

شرکتهای نوپا که در این زمینه فعالیت کنند ، به نظر با سرعت رشد خوبی می توانند برخوردار گردند.

تهیه پلت فرم مربوطه که اطلاعات شخصی افراد و شرکتها را حفظ نماید از جمله مواردی است که باید دیده شود.