سلاح اتمی تا زمانی مفید است که نقش بازدارندگی داشته باشد . وقتی پیشبینی یک جنگ واقعی با کشورهای دارای سلاح اتمی را دارید. داشتن سلاح هستهای در واقع دعوت به استفاده دشمن از آن سلاحها میباشد .
موقعیت استراتژیک ایران امکان یک جنگ بزرگ با کشورهای دارای بمب هستهای همسایه را جدی میکند .
در این شرایط بهتر است به جای ایجاد اهداف هستهای در کشور , از سلاحهای هستهای دیگر کشورها به عنوان پشتیبان هستهای استفاده کرد .
سیاست مناسب این است که هیچ هدف مناسبی برای استفاده دشمن از سلاح هستهای نداشته باشیم .( بخصوص سایتهای اتمی )
طراحی و اجرای کشور بر اساس این که هیچ هدف مناسبی نداشته باشد , ساده نیست اما یک ضرورت است و همچنین کاری شدنی است که باید انجام گیرد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر