جوانان ما تحصیل می کنند و به امید درآمد و شغل و دوران بازنشستگی وارد محیط های پشت میز نشینی میشوند .
اما پول و کار در روی صندلی ها نیست . ارزش افزوده برای کشورها در دفاتر تحقق پیدا نمی کند .
کارگاه ها و آنچه خروجی ملموس ( کار و خدمات قابل انتقال ) دارد وجود دارد.
باید مسیرهای جدیدی ایجاد کنیم تا جوانهای ما به عنوان کارکنان متخصص ، دنبال فعالیتهای پشت میز نشینی نباشند .برای پشت میزها همیشه آدم وجود دارد و میتوان یافت . اما برای کارهای کارگاهی و ایجاد چیزی ملموس که قابلیت مبادله داشته باشد ، آدم کم داریم .
قوانین بازار در محیط اقتصادی ما بد تدوین گردیده است . در وضعیت فعلی جوانان به مسیر اشتباه میروند .