میدانیم که سرزمین بنگلادش تقریبااز جمعیت اشباء شده است . گر چه زمین وسیع است و مناطق بزرگی خالی از جمعیت هستند. اما این جابجایی جمعیتی به راحتی صورت نمی گیرد . یکی از مناطقی که بالقوه توان جذب جمعیت دارد مناطق سیبری در شرق کوه های اورال است . مناطق وسیعی بدون جمعیت که میتواند ماوای شهرهای بزرگ و کوچک باشد . این شهرها میتوانند با یکدیگر و سایر شهرهای کشور میزبان تبادل کالا و خدمات داشته باشند . در واقع این کار باعث رشد اقتصادی روسیه و از طرفی بهبود شرایط زندگی مهاجرین می گردد. 
چون شهرهای جدید باید ساخته شوند ، مهاجرین شامل اعضای کل خانواده خواهند بود . این یعنی تمام فامیل میتوانند با یکدیگر مهاجرت نمایند . این امر برای خانوارها و ادامه رشد فرهنگی و تمدنی خانوارها نیز مفید است .
ارتباط با سرزمین مادری و اشتراکات زبانی و دینی باعث می شود که تجارت با بنگلادش افزایش یابد و همچین مهاجرت گسترش پیدا کند .
این امر میتواند کمک بزرگی برای مردمی که در منطقه بنگلادش می مانند نیز باشد . علاوه بر توسعه تجارت و جابجایی درآمدها ، مسافرت و مهاجرت و تجارت گسترش خواهد یافت . مزایا و معایب یک چنین فرآندی را محققین دانشگاهی باید بصورت همه جانبه و تیمی بررسی و تحقیق نمایند . از سوی دیگر شرایط فراهم آوردن یک چنین چرخه مهاجرتی برای بنگلادش و کشورهای مشابه باید بررسی گردد و راه های ممکن بررسی و اجرایی گردند .
به نظر میرسد سیبریه غربی برای بنگلادشی ها و مهاجرین آسیای جنوب غربی در سیبریه مرکزی بهتر بتوانند استقرار پیدا نمایند .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر