طرح های زیادی می توان روی کاغذ رسم کرد . اما تا کنون تامین کننده انرژی اروپا از طریق بریتانیا به عنوان های انرژی مطرح نشده است.
همه تکنولوژی های مورد بحث وجود دارد.
می دانیم در ایسلند انرژی برق زمین گرمایی به میزان نامحدود موجود است.
فاصله دریایی ایسلند تا سواحل بریتانیا کمتر از ۸۰۰ کیلومتر است.
روسیه مقادیر فراوانی از الکتریسیته را از سیبری به بخش اروپایی ارسال می کند . مسافت بیش از چند هزار کیلومتر.
کشتی های کابل دریایی مدتها است که در کف دریا کابل می گذارند .
عبور الکتریسیته از دریا نیاز به یک کابل تکی دارد ، آب دریا کابل دوم خواهد بود.(در واقع زمین )
این موارد را کنار هم بگذاریم ، کابل دریایی از ایسلند به بریتانیا می تواند مقادیر زیادی انرژی الکتریسیته را که از طریق زمین گرمایی تولید شده به بریتانیا منتقل کند .
کابل های دوم و سوم و بیشتر می تواند الکتریسیته بیش از نیاز بریتانیا را منتقل کرده و مازاد این الکتریسیته به اروپا منتقل گردد . نه تنها ایرلند و فرانسه و آلمان و هلند و بلژیک ، بلکه تا آنجا که سرمایه گذاری اجازه دهد ، انرژی از بریتانیا برای اروپا تامین می تواند بشود .
هم اینک دانشمندان روی فوق رسانا هوایی کار می کنند که در دمای بالا کار کند . استفاده از آنچه تا کنون اختراع شده در بخش های خشکی نیز مقدور است.
ضمن سبز بودن این انرژی بخصوص برای مقابله با گرمای زمین ، درآمد مالی برای ایسلند و بریتانیا و کاهش وابستگی به شرق از مزایای این طرح است. همچنین امتیاز ژئوپلیتیک بریتانیا در اروپا ، برای این کشور ، جذاب خواهد بود.
