در نیست نیز نتوان بودن تا جیزی را دیدن .
به هدف خلقت اندیشه کردم . هدف چیست؟
تا بشناسم , دیدم که مرتبه مخلوق حدی دارد و مادون را به مافوق راه نیست . یا به عبارت دیگر انگیزه حق و اویت او را نتوان شناخت .
این که میل است از خلق به سوی حق , از جنس سنخیتی است که در وجود ما عاریت گذاشت .
این که او را مافوق و خود را مادون دانستن غلط است شکی نیست , چه در مقابل او چیزی نیست و با او چیزی نیست , همه اوست .
پس هستی نیست . همه اوست . حال که همه اوست پس این مایی ما چیست؟
یک وجود است و صد هزار صفت ,,, از وجود است این دویی یکتا
