نیاز به ایجاد شغل برای جمعیت جدید در همه کشورها وجود دارد . به طور طبیعی رشد 3% جمعیت ، را میتوان با بهبود بهره وری جبران نمود . این یعنی که برای این 3% جمیت جدید کار وجود نخواهد داشت .
تنها راه ممکن موجود تولید و صادرات میباشد . در این راستا کشورهای جهان با یکدیگر رقابت میکنند و سعی میکنند به انواع روشها شغل بیشتری را در کشور خود ایجاد نمایند .
اما اگر کل جامعه را بصورت واحد بنگریم ، جابجایی کار ( مثلا از آمریکا و اروپا به چین و هندوستان ) تغییری در جمعیت شاغل ایجاد نخواهد کرد .
راه حل ایجاد کارهای جدید با محصولات جدید است . محصولات موجود را میتوان با بهبود بهره وری بیشتر و بیشتر تولید کرد . اما محصول جدید نیاز جدید ایجاد میکند و در کنار محصولات قبلی نیاز و گردش پول و ثروت را سبب میگردد.
اما از طرف دیگر نمیتوان از نتایج میزان رشد جمعیت صرفه نظر کرد . تولد فرزندان زیاد برای بشری که در جمعیتهای پراکنده در زمنین سکونت داشت ، شانس بقا را زیاد میکرد . اما امروز که شبکه جمعیتی تقریبا به هم پیوسته شده و تمام جمعیت کره زمین با یکدیگر در حال رشد هستند ، میزان رشد فعلی جمعیت میتواند خطر ساز باشد . نیاز به غذا و محل زندگی از یکطرف و امکانات محدود طبیعی از سوی دیگر در حالی که تقریبا تمام امکانات موجود متولی پیدا کرده اند و بقیه مجموعه زیستی زمین با بحران بقا مواجه شده اند ، نشان میدهد که در جایی باید این رشد جمعیت متوقف گردد.
شاید بتوان با تدوین قوانینی میزان حداکثر جمعیت قابل سکونت در هر زیست بومی را معین نمود. در این صورت افزایش جمعیتها میتواند به سایر مناطق هدایت گردد .
این تخصیص منابع برای کشورهایی مانند اندونزی و بنگلادش ضروری است و برای بعضی دیگر از کشورها مثل ژاپن یک ضرورت است .
امروزه دیگر شهرهای بزرگ امتیاز نیست . بلکه مهم طراحی یک زیست بوم مناسب برای مردم ساکن شهرها و کشورها است .
بعضی از اقدامات لازم برای ایجاد اشتغال مولد در کشورها میتواند شامل موارد ذیل باشد.
تنها راه ممکن موجود تولید و صادرات میباشد . در این راستا کشورهای جهان با یکدیگر رقابت میکنند و سعی میکنند به انواع روشها شغل بیشتری را در کشور خود ایجاد نمایند .
اما اگر کل جامعه را بصورت واحد بنگریم ، جابجایی کار ( مثلا از آمریکا و اروپا به چین و هندوستان ) تغییری در جمعیت شاغل ایجاد نخواهد کرد .
راه حل ایجاد کارهای جدید با محصولات جدید است . محصولات موجود را میتوان با بهبود بهره وری بیشتر و بیشتر تولید کرد . اما محصول جدید نیاز جدید ایجاد میکند و در کنار محصولات قبلی نیاز و گردش پول و ثروت را سبب میگردد.
اما از طرف دیگر نمیتوان از نتایج میزان رشد جمعیت صرفه نظر کرد . تولد فرزندان زیاد برای بشری که در جمعیتهای پراکنده در زمنین سکونت داشت ، شانس بقا را زیاد میکرد . اما امروز که شبکه جمعیتی تقریبا به هم پیوسته شده و تمام جمعیت کره زمین با یکدیگر در حال رشد هستند ، میزان رشد فعلی جمعیت میتواند خطر ساز باشد . نیاز به غذا و محل زندگی از یکطرف و امکانات محدود طبیعی از سوی دیگر در حالی که تقریبا تمام امکانات موجود متولی پیدا کرده اند و بقیه مجموعه زیستی زمین با بحران بقا مواجه شده اند ، نشان میدهد که در جایی باید این رشد جمعیت متوقف گردد.
شاید بتوان با تدوین قوانینی میزان حداکثر جمعیت قابل سکونت در هر زیست بومی را معین نمود. در این صورت افزایش جمعیتها میتواند به سایر مناطق هدایت گردد .
این تخصیص منابع برای کشورهایی مانند اندونزی و بنگلادش ضروری است و برای بعضی دیگر از کشورها مثل ژاپن یک ضرورت است .
امروزه دیگر شهرهای بزرگ امتیاز نیست . بلکه مهم طراحی یک زیست بوم مناسب برای مردم ساکن شهرها و کشورها است .
بعضی از اقدامات لازم برای ایجاد اشتغال مولد در کشورها میتواند شامل موارد ذیل باشد.
کاهش قوانین تا حد ممکن
تسهیل اخذ منابع مالی و بیمه ریسک
آموزش و تشویق به نوآوری
تعیین یک یا چند اولویت برای حل معضلات موجود ( مثل حل مشکل انرژی و سوخت فسیلی یا حل معضل کاهش هزینه‌های سفرهای فضایی , کشاورزی و دامداری در دریا , ایجاد شهرهایی برای اسکان جمعیت اضافه مناطق جغرافیایی و غیره )
