عن أنس بن مالك رضي الله عنه أن النبي صلى الله عليه وسلم قال: "الخلق كلهم عيال الله وأحب خلقه إليه أنفعهم لعياله "
ما عیال حضرتیم و شیرخواه ... گفت الخلق عیال للاله
آنک او از آسمان باران دهد ... هم تواند کو ز رحمت نان دهد
مولوی
از سوی دیگر بخشی از مردم که ملت نام دارند زیر نظر حکومت زندگی میکنند. در واقع چه بگوئیم و چه از آن بگذریم ، حکومت نقش خلیفه اللهی دارد . یعنی تصمیمات و اراده حکومت در زندگی مردم تاثیر دارد .
حکومتها از این جهت میتوانند جان بدهند یا جان بگیرند . ( سوء مدیریت دولتها باعث تلف شدن جان و مال ملت میگردد و بر عکس حسن مدیریت میتواند جان و مال مردم را در حوادث جاده ای و بهداشت و غیره نجات دهد ) تصویب قوانین نیز اینچنین است و زندگی مردم را تغییر میدهد .
از این رو حاکم ( دولتمرد - رئیس جمهور - پادشاه و امثال این عناوین ) وقتی ملت را بصورت عیال ببیند ، علاوه بر خدمت به ملت ، نسبت به آنها محبت نیز خواهد داشت .
در واقع مردان و زنان کشور مثل فرزندان حاکم خواهند بود . گر چه کم بوده اند ، اما در طول تاریخ شاهد اینگونه حکام نیز بوده ایم .
از امیرالمومنین که بگذریم ، شاید کریم خان زند ، یعقوب لیث ، انوشیروان دادگر ، کوروش کبیر و غیره را بتوان پادشاهانی دانست که ملت را به عنوان عیال خود دانسته و به ملت مانند عیال و خانواده خود خدمت میکردند .
این در حالی است که روش بعضی حکام مانند پادشاهان قاجار سیستم تیول داری بوده است . یعنی از محدوده تحت کنترل خود هر چه بیشتر در کوتاه ترین زمان ممکن بیشترین عایدی را داشته باشند . در این راستا از هیچ ظلم و ستمی نیز کوتاهی نمیکردند . در واقع ملت را بنده و برده حکومت میدانستند .
اگر کسی بتواند بیطرفانه خود را جای حاکم ملت بگذارد ف میتواند آن حس محبت نسبت به ملت را احساس نماید و برای همه آهاد ملت ( مانند فرزندان خود ) فعالیت نماید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر