وجود هورمون تستوسترون در جهان هستی و تاثیرات متفاوتی که در ویژگیهای مختلف بدن , اعم از رشد و ساخته شدن فیزیکی و یا در تولید احساسات و رفتارهای مختلف نشان از برداشت پیچیدگی های زیاد از یک موضوع دارد.
نه فقط این هورمون, بلکه طیف وسیع هورمونها (هر یک با ساختارهای پیچیده کربنی ) در موجودات زنده نشان از امکان وجود این همه تنوع در ساختار حیات کربن میدهد. از سوی دیگر :
تعداد زیاد لغات در هر زبان , امکان وجود کلمه‌ها و معانی پیچیده را فراهم میکند.
اما اگر یک جدول بر اساس تعداد لغات و کیفیت زبان از لحاظ سهولت استفاده و پر کار بردی آنها تهیه کنیم, می بینیم که تعداد لغات مناسب نه حداکثر , بلکه یک اپتیمم لغات برای پیچیدگی مناسب وجود دارد.
بشر نیز برای رفتارهای خود از این سیستم استفاده میکند. یعنی کارهایی میکند تا امکان پیچیدگی بیشتر در آینده برایش فراهم باشد.
دولتها و کشورها نیز همینطور هستند و در جهتی باید حرکت کنند که پیچیدگی بیشتر در آینده داشته باشند .
اگر سیستمها در جهت پیچیدگی بیشتر حرکت کنند , در حال رشد و دارای عمر طولانی خواهند بود. اما برعکس اگر در جهتی حرکت نمایند که جلوی پیچیدگی آینده را بگیرند , رو به زوال خواهند رفت.
از این رو آینده و کشورها را تا حدودی میتوان پیش‌بینی کرد.
با نگاه به انسانها نیز تشخیص میدهیم , تا زمانی که جوان و در حال رشد است, به پیچیدگی آینده اضافه میشود و برعکس وقتی به سوی پیری میرود در جهتی حرکت میکند که از پیچیدگی آینده کاسته شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر