فقیر ترین افراد در روستاهای دور افتاده کشور ما و دیگر کشورها زندگی می کنند. برای این افراد چه میتوان کرد ؟
شاید بتوان برای صنایع دستی ایشان شبکه فروش ایجاد نمود.
سیستم فرش بافی در کشور جالب است . مدلی که میتوان در ابعاد وسیع برای صنایع دستی روستاهای کشور و کشورهای همسایه ایجاد نمود.
تولید کنده سفارش می گیرد و هزینه دار قالی و تجهیرات مصرفی را تامین می کند و آنرا به فرش باف می دهد .
از سوی دیگر فرش باف به کار خود می پردازد و پس از مدت زمانی توافق شده ، فرش بافته شده به تولید کننده واگذار می شود و فرش باف مزد خود را یکجا و یا در طی کار دریافت می کندو
از سوی دیگر فرش به دست مصرف کننده می رشد و شبکه تولید و فروش تکمیل می شود.
برای کارهای دستی مثل سوزن زنی بلوچستان و بسیاری کارهای دیگر میتوان چنین کاری را تدارک دید . شرکتی که به همه روستاها خدمات دهد و حتی اگر لازم بود در زمینه هایی آموزش نیز ارائه نماید تا مردم سرزمین ما در هر کجای آن بتوانند درآمد قابل اتکا داشته باشند .
مادران سرپرست خانوار - افراد کم درآمد و بی درآمد . تناوب خشک سالی و بسیاری مشکلات دیگر ، جوامع دور افتاده ما را در فشار می گذارد .
می توان به آنها کمک نمود که در خانه خود مفید تر برای جامعه جهانی باشند .
این خدمات در فازهای بعدی قابل توسعه به کشورهای همسایه و حتی دورتر نیز می باشد .
