یه جا ضرورت است
یه جا انتخاب است
انسان یعنی کسی که قابل انس است . میشود به او انس گرفت . بنابراین این میل دوست داشتن و دوست داشته شدن در انسان هست . به طور غریزی مردم نسبت به دیگران ممکن است دوست داشتن های متفاوتی را تجربه کنند . نسبت به همسر- فرزند – والدین و دانشمندان و غیره .
این دوست داشتن ها بعضی مواقع خیلی زیاد میشود . به این عشق می گویند . ( عشق الهی را در اینجا منظور نظر ندارم )
کسی که عشق را چشیده باشد ، جایزه آنرا که رضایت قلبی و ذهنی است دریافت کرده . بنابراین از این مرحله عدول نخواهد کرد .
اگر عشق خود بیاید که عاشق خواهد بود .
اما اگر نیاید ، این شخص عشق را به عنوان یک انتخاب ، انتخاب خواهد کرد . این انتخاب در مقابل هر چیز دیگری بهتر است .
این افراد عاشق مردم – عاشق بچه ها – پیر ها – جوان ها هستند .
عاشق در – دیوار – رود – آسمان – غذا – میوه و ....
هر چیز که هست .
فرض کنید سطح پوست یک آئینه است . این افراد دیده اند که هر چه به دیگران می کنند و برای دیگران می خواهند – بخشی از آن خارج شده و همان قدر از سطح پوست به درون باز می گردد.
درون آنها به میزان عشقی که می ورزند روشن می شود – راضی می شوند . لذت می برند .
مهم نیست بیرون پوست چیست . آنها درون پوست خود زندگی می کنند . دنیا را از درون پوست خود می بینند . چون این پوست را آئینه می بینند ، تصویر بیرون را زیبا می بینند ، چون عین تصویر داخل است . و داخل زیبا است .
کسی که عشق نمی ورزد – خود را دوست ندارد و خود را در تاریکی نگه می دارد .
دوست داشتن و عاشق بودن امساک ندارد . همه می توانند خوشحال و خوشبخت باشند . باید به همه چیز عشق بورزند .......
عده ای این عشق و دیوانگی را انتخاب می کنند.
