سخن مشهور است که " قولو لاالله الاالله تفلحو "
سوال این است که در گفتن " کلام " خاصیت " تفلحو " است یا در معنی " قولو لاالله الاالله "
طبیعی است که در معنی باید آن خاصیت باشد .
حال در جمله " لاالله الاالله " معنی در لغات است یا کل جمله یک معنی را می‌رساند . طبیعی است لغات ابزار هستند برای انتقال یک " بار معنایی "
پس هدف و منظور آن " معنی " است .
در اینجا منظور توجه به معانی سخن " حق تعالی " است . در نماز چه میگوئیم , لغات را میخوانیم ( بلی ) و آن معنی که " خداوند " اراده فرموده در نظر داریم .
با تمرین و تکرار در حین تلاوت نماز , آن معانی در وجود نقش میبندد .
و یکی از آثار نماز همین منقش شدن به " نور نماز " است .
نکته : آیات الهی را معانی بسیار است و بنده در هر مرتبه ( پله ) بخشی یا وجوهی از کلام الهی را درک میکند . بیش از آن گفتن و دانستن سودی ندارد که قابل درک نیست و کمتر از آن ممکن نیست که او از آن گذشته است . " که واقعا این خداست که هادی بنده است "
اما هر چه پیش رود تشنگی دانستن و پیش رفتن افزون شود و مصداق " ادئونی استجب لکم " گردد .
که هر که او را خواست اجابت فرماید .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر