اذعان می شود که وقتی ذرات با سرعت بیشتر از نور در راکتورهای هسته ای حرکت می کنند ، یک نور آبی رنگی در سیال بوجود می آید که قابل مشاهده است .
نظر به این که کل کیهان نیز از سیال هیدروژن تشکیل شده ( حالا با فاصله اتمهای هیدروژن زیاد نسبت به اندازه های زمینی) پس احتمال دیدن ذرات با سرعت بیشتر از نور در جهان نیز وجود دارد .
حالا ممکن است موجودات هوشمند سیارات دیگر از این نور برای ارتباط با دیگران استفاده نمایند . به این ترتیب خود نور در فواصل دوری از مرکز اولیه تولید مشاهده می شود. این یعنی ایمنی صادر کنندگان نور و ارسال اطلاعات با سرعت بیشتر از نور !
ما هنوز به این تکنولوژی نرسیده ایم . اما با توجه به آشکار سازهایی که داریم می توانیم آن نور را مشاهده کنیم .
به نظر می رسد دنبال کردن این نور ها بتواند ما را به موجودات هوشمند دیگر برساند .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر