جزایر مرجانی زیر آبی در اقیانوسها مانند مزارع تولید غذا در خشکی هستند . ( شاید قوی تر )
در مناطقی از اقیانوس که عمق آب زیاد است و یا زمین اقیانوس از ماسه پوشیده شده است ، این جزایر مرجانی امکان تشکیل ندارند .
برای تولید غذا ، میتوان بصورت مصنوعی فضائی فراهم آورد تا این جزایر مرجانی بصورت مصنوعی امکان رشد و زندگی داشته باشند .
قرار دادن تخته سنگها در آبهای با عمق مناسب و روی بستر ماسه ای میتواند پایه مناسبی برای تشکیل جزیره مرجانی باشد . با طراحی فضای مناسب که پیش بینی رشد آینده مرجانها را نموده باشد ، میتوان با حداقل هزینه بیشترین حجم مرجانها را داشت .
ایجاد این محیط های مرجانی باعث جذب و تکثیر ماهیان بزرگتر شده که منبع غذائی خوبی برای بشر هستند . در واقع با ایجاد این جزایر مرجانی در طبیعت میتوان مزرعه پرورش ماهی در آبهای اقیانوس ایجاد نمود .
برای آبهای با عمق بیشتر از ترفند دیگری میتوان استفاده نمود . برای این که مرجانها در منطقه نور خورشید رشد میکنند ، میتوان با مواد سبکی مانند یونولیت ( حتی زباله های سبک – با جدا کردن آنها از زباله های شهری ) و قرار دادن آنها در تورهایی مشابه تورهای ماهی گیری ( حتی مستعمل ) یک جزیره پر حجم و سبک ایجاد کرد . برای ثابت ماندن ، آن را باید به یک لنگر سنگین ( مثلا زباله های سنگین ) با طناب متصل نمود . این مجموعه در عمق مناسب اقیانوس ثابت خواهد ماند . کافی است روی این جزیره زیر آبی روکش مناسب که مرجانها بتوانند بچسبند ایجاد گردد . این کار میتواند با اسپری یک لایه رنگی مناسب صورت گیرد.
خیلی زود تخم مرجانها که در همه آبها شناور است روی این سطوح نشسته و هر کدام یک مرجان زنده ایجاد خواهد کرد . این محیط مرجانی ، باعث جلب سایر حیوانات دریایی از انواع مختلف شده و خیلی زود یک مزرعه ماهی را در ارتفاع مناسب ماهیگیری ایجاد میکند .
کم کم که این جزیره سنگین میشود و به عمق بیشتریین خواهد رفت میتوان با برداشت از مرجانهای مرده آن ( ماده معدنی شامل کلسیم و فسفات ، به عنوان مکمل غذای دام و طیور ) جزیره را سبک کرد .
در واقع هر جزیره مرجانی یک مزرعه است که بدون هزینه نگهداری ، کاملا سود ایجاد مینماید .