زمانی که سرمایه گذاری داخلی به راحتی انجام شده و کشور در حال شکوفائی باشد !
در جنین حالتی ، توان مالی و تکنولوژیک خارجی میتواند کمک نماید تا کمبودها جبران شده و سرعت پیشرفت زیاد شود . برعکس زمانی که صنایع داخلی صبر میکنند و منتظر بهبود فضای کسب و کار هستند یا سرمایه ها از بخش های مولد به سمت سوداگری حرکت میکند ، در چنین فضائی سرمایه خارجی در جهت فعالیتهای اقتصادی حرکت خواهد کرد . " سوداگری " و منابع کشور را مصرف خواهد نمود.
تجربه سالها واردات به اسم مشارکت و سرمایه گذاری با شرکتهای خارجی را داشته ایم . صنعت خودروی ما بازار صادراتی نیز داشته است و با شرکتها شرط صادرات نیز گذاشته ایم .
متاسفانه " هزار وعده خوبان یکی وفا نکند " . مسیر فعالیت شرکتهای خارجی نمیتواند خلاف جهت بازار داخلی باشد . اگر چنین کاری را انجام دهند ، سرمایه آنها نابود خواهد شد ( یا دست کم بازده نامطلوب خواهد داشت ) هیچ سرمایه گذار خبره ای خلاف مسیر شنا نمیکند .
بر عکس در یک محیط پر تبصره ، میتوان هر تعهدی را پذیرفت . چرا که با یک تبصره قدیمی یا جدید میتوان از شر دردسرها رها شد . مهم ورود به بازار است . برای بازی صحیح باید قوانین ، فعالیت صحیح را کم خرج و فعالیت نا صحیح را پر هزینه نمایند . در این صورت خود به خود فعالین اقتصادی ( داخلی و خارجی ) در جهت منافع اقتصادی جامعه حرکت خواهند کرد . زیرا سود بیشتر آنها در این جهت خواهد بود .