حدود یک میلیارد خانه در جهان وجود دارد که برای
گرمایش و پخت و پز عمدتا از سوختهای فسیلی استفاده میکنند . آیا این راه بهینه
زندگی است . اگر بتوان درصدی از سوختهای فسیلی مصرفی منازل را کاهش داد سهم بزرگی
در کاهش گازهای گلخانه ای عملی خواهد شد . امروزه محققین از تجهیزات الکترونیکی
برای کنترل مصرف و مصرف بهینه سوختهای فسیلی استفاده میکنند . اما آیا نمیتوان نوع
سوخت را تغییر داد ؟
بخش بزرگی از جمعیت جهان در منطقه آفتاب گیر
جهان زندگی میکنند . استفاده از نیروی گرمائی خورشیدی برای این جمعیت میتواند
جایگزین اقتصادی و بهینه ای به جای سوختهای فسیلی مصرفی باشد .
نظر به این که انرژی خورشیدی در بعضی ساعات ممکن
است به قدر نیاز در دسترس نباشد ، میتوان از انرژی الکتریسیته به عنوان پشتیبان
انرژی خورشیدی در منازل استفاده کرد .
در این راستا باید سیاستهای مصرف انرژی در
کشورها تغییر نماید و دستورالعملهای طراحی ساختمان مورد بازبینی قرار گیرد .
نه تنها نمای ساختمان ، بلکه تمام پشت بام ها
نیز قابل پوشانیده شدن با جاذب های انرژی خورشیدی است . با این کار هزینه عایقکاری
دیواره ها و پشت بام کاهش یافته و تا حدودی جبران هزینه اضافه شده گرمایش و سرمایش
ساختمان خواهد بود .
در بسیاری جاها نیز از گردآورنده های مقعر برای
پخت و پز ( با پشتیبانی الکتریسیته ) میتوان استفاده نمود . برای مواقعی که برای
پخت و پز از این سیستم استفاده نشود میتوان آب جوش مصرفی خانوار را تهیه و نگهداری
نمود .
امروزه تجهیزات سرمایش و گرمایش خورشیدی با
قیمتی کمی گرانتر از سیستمهای مصرفی سوختهای فسیلی در دسترس هستند . کافی است با
قوانین از این صنایع حمایت نمائیم و سوختهای فسیلی را برای مصارف نسبتا پاک تر در
نیروگاه ها اختصاص دهیم . ( با سوختن متمرکز سوختهای فسیلی میتوان گازهای گلخانه
ای را مجزا و دوباره در میادین ( نفتی و غیر نفتی ) زیر زمینی تزریق نمود .
از سوی دیگر امکان استفاده از بیوگاز ناشی از
فاضلاب همه منازل وجود دارد . حجم گاز و فاضلاب و موارد گردآوری و مصرف آن جزو
مواردی است که باید بررسی گردد و امکان اقتصادی بودن آن و تعداد سکنه مجتمعها باید
بررسی گردد .