امروزه در دانشگاه ها فعالیتهای متفاوتی انجام میشود که میتوان با تجدید ساختار آن فعالیتها را انجام و هزنیه ها و مشکلات وجود دانشگاه ها را کاهش داد .
بخشی از فعالیتهای دانشگاه ها را میتوان در موسسه تحقیقاتی انجام داد . از این رو در بستر سازی رشد و توسعه این گونه مراکز میتواند یکی از سیاستهای جامعه باشد . لزوما دانشگاه‌ها نباید کار تحقیقاتی انجام دهند , گر چه اگر انجام دادند نیز کار بدی نکرده‌اند. اما وظیفه ای که از دانشگاه میخواهیم دریافت کنیم متفاوت است .
دانشگاه مرکز آموزش عالی مردم کشور است که میتوان این کار را با هزینه کمتر نیز انجام داد. استفادهز شبکه های اینترنتی و برگزاری آنلاین کلاسها در واقع محدودیت تعداد شاگرد هر کلاس را برطرف میکند . از سوی دیگر لزومی به حضور فیزیکی دانشجو در یک محل خاص نیست . به این ترتیب همه مردم ایران نه فقط در کشور ، بلکه در سرتاسر دنیا میتوانند در یک کلاس درس شرکت کرده و از مزای آن منتفع گردند .
کلاسهای رفع اشکال و حل مسئله امری دیگر است که طبیعتا حظور آنلاین در این کلاسها محدودیت نفرات خواهد داشت . بنابراین برای بسیاری از درسها ، عرضه درس توسط یک استاد میتواند کافی باشد ( البته درس میتواند توسط یک تیم متخصص آن موضوع تدوین و اجرا گردد ) این امر مانع عرضه درس توسط هر فرد دیگری نخواهد بود . ممکن است جدای از شبکه رسمی کشور ، افرادی نیز علاقه مند به عرضه آن درس خاص باشند . هیچ اشکالی ندارد که آنها هم بتوانند خدمات خود را عرضه نمایند . اتفاقا وجود اینگونه افراد باعث میشود تا شبکه رسمی فعال بماند و عرضه علم را برای همه مردم کشور بصورت رایگان و به روز ادامه دهند .
در این حالت مقوله کنکور و موارد مشابه حذف خواهد شد . افراد بعد از طی واحدهای درسی ، میتوانند درسهای بالاتر را گرفته و برای بعضی درسها درخواست کارگاه دهند و بر اساس موقعیت جغرافیایی دانشجویان میتوان کارگاه ها را به مکانهای مختلف ارسال نمود . ( ماشین آلات کارگاهی - تجهیزات آزمایشگاهی و هر تجهیزات دیگر مورد نیاز )
این امر کمک میکند افراد از بافت فرهنگی و اقتصادی محیط خود جدا نشوند و عملا تحصیل مانع زندگی اقتصادی و اجتماعی ایشان نگردد.
امروزه نه فقط در کشور ما ، بلکه در همه جهان ، افرادی که بخواهند بعد از دوره متوسطه به تحصیل ادامه دهند به ناچار از بافت فرهنگی و اقتصادی محیط خود جدا شده و یک گسست اجتماعی فرهنگی برای نسل تحصیل کرده اتفاق خواهد افتاد .
از سوی دیگر تحصیل مانع جدی فعالیت اقتصادی افراد است و از این جهت مدت تحصیلات عالیه افراد را از منظر اقتصادی در زندگی عقب می اندازد. این امر کمک میکند که سن ازدواج تحصیل کرده ها بیش از سایر افراد جامعه افزایش یابد . عقب افتادن اقتصادی و تشکیل خانواده یکی از معایب روشهای کنونی تحصیلات عالیه است که میتوان با اصلاح آن این معایب را حذف نمود.
