معامله وقتی اتفاق می افتد که پولی جابجا گردد. قبل از جابجایی پول مذاکره است و تفاهم . حتی اگر اسنادی هم با هم مبادله کنند معامله انجام نشده است . حتی اگر جزو این اسناد حواله پول بوده باشد. تا زمانی که آن حواله نقد نشده پولی جابجا نشده و معامله ای صورت نگرفته . حال اگر کالایی واگذار شده باشد ، نقش امانت را خواهد داشت .
ملاحظه میکنیم که با این منطق استفاده از چک در مبادلات غلط است . ( معایب چک زیاد است و جای آن در اینجا نیست )
معنای چک حواله ای است که بعدا باید پرداخت گردد. این تعهد به عهده افراد نیست . به عهده بانک نیز نیست . هیچ کدام نمیتوانند ریسک ها و موارد ممکن اتفاق افتاده را پوشش دهند . این کار بیمه است که میتواند همه موارد نقد نشدن چک را پوشش دهد . پس جایی که میتواند دسته چک صادر کند ، بیمه است و نه بانک . این بیمه است که به هر دلیل پرداخت کننده با مشکل نقدینگی مواجه شد ، میتواند و ابزار آنرا دارد تا مبلغ چک را تصویه کند.
وارد کردن بیمه در مبادلات جاری مردم و شرکتها مزایای زیادی دارد ، از جمله عدم امکان سوخت شدن مبلغ چک . زیرا آن مبلغ توسط بیمه تضمین گردیده است . افرادی هم که نیاز به اینچنین دسته چک هایی دارند ، میتوانند ضمانت های کافی نزد شرکت بیمه بگذارند که در مواقع کمبود نقدینگی شرکت بیمه بتواند ضرر های خود را مطابق قرارداد جبران نماید.
با وارد شدن بیمه ها به پرداختها و ضمانت مقوله چک توسط آنها انواع زیادی از معاملات امکان تحقق پیدا میکنند . مثل آنکه پرداخت توسط بیمه بصورت نقد انجام شود و صاحب چک در مدتی خاص پول بیمه را تصفیه کند و بسیاری حالتهای مختلف دیگر که شرکتهای بیمه میتوانند روی آنها با یکدیگر رقابت نمایند .
