در طول تاریخ حیات روی زمین شاهد چند سری انقراض بزرگ انواع گونه ها بوده ایم . اما از علت وقوع آنها و نحوه رخداد آنها در زمان وقوع اطلاعات کافی نداریم .
اما آنچه روی زمین مشاهده میکنیم ، اگر به یک انقراض بزرگ دیگر ختم شود ، چقدر محتمل است که انسان نیز در این انقراض از بین برود.
شواهد نشان از یک فرآیند انقراض میدهند . سرعت نابودی موجودات در طول عمر انسانها زیاد است و این در حالی است که عمر انسان در مقوله بررسی حیات روی زمین بسیار کوتاه است . این یعنی شروع یک انقراض بزرگ را شاهد هستیم .
اگر خوب نگاه کنیم مشاهده میکنیم که یک گونه از موجودات زنده با تسخیر همه امکانات سیاره زمین جا برای رشد سایر گونه ها را محدود و در اغلب موارد نابود نموده است . نظر به اینکه این گونه زیستی ( انسان ) همه چیز خوار است ، به سرعت انواع گونه های زمینی و دریایی را شکار کرده و نسل آنها را در زمان فعلی یا نابود کرده و یا به خطر جدی انداخته است . این نابودی شامل همه گونه های پرندگان - ماهیان - پستانداران - دوزیستان - خزندگان و حتی حشرات و گیاهان شده است .
اگر در انقراضهای قبلی نیز مشابه دوره ما اتفاقات رخ داده باشند ، از پس ملیونها سال نمیتوان تشخیص داد که طی یک صد سال یا هزار سال اول یا آخر انقراض چه اتفاقاتی افتاده است .
در تاریخ زمین بیان میشود به یکباره بسیاری گونه ها دیگر نبودند !
این آن چیزی است که شاهد هستیم . از هزار ( یا صد ) سال پیش تا امروز به یکباره دیگر بسیاری موجودات نیستند.
اما بشر نیز به همراه این نابودی به صورت یک قربانی در بهترین حالت بخش بزرگی از جمعیت خود را از دست خواهد داد . در بدترین حالات کل نسل انسان طی چند دهه یا سده نابود میشوند و در خوشبینانه ترین حالت بخش کوچکی از بشریت میتواند به حیات با تکنولوژی امروز و فردا ادامه دهد .
اما هنوز فرصت هست که یک مسیر بازگشت ایجاد کنیم . یک وضعیتی که فضاهای زیست را به موجودات دیگر بدهیم و با دانش خودمان به نحوی در میان آنها زندگی کنیم که به جمعیت آنها فشاری نیاید . برای این کارها باید تکنولوژی ها را ارتقا دهیم . راه های و راه آهن ها را به نحو دیگری سازمان دهی کنیم . به جای تصرف محیط زیست و مصرف آن ، بخشی از آن باشیم و با محیط زیست هماهنگ باشیم . تغییرات مفید ایجاد نمائیم به جای تغییرات منفی فعلی .
اگر ما منقرض شویم ، ملیونها سال بعد هیچ کسی از وجود ما مطلع هم نخواهد شد . نباید بگذاریم که تاریخ تکرار شود . ما دانش و هوش لازم را داریم . باید اقدام نمائیم . ابتدا با اطلاع رسانی و سپس با عمل . توسط همگان و برای شروع دانشمندان . راه های زندگی جدید دوستدار محیط زیست برای همگان باید ابداع گردد به نحوی که از روستاهای هندوستان و سودان تا روستاهای اروپایی بتوانند با آن روشها زندگی کنند و به محیط زیست آسیب نرسانند .
شدنی است ، اما باید تا فرصت باقی است شروع کرد .
شاید در این میان یک سوپر آتشفشان یا سقوط یک سنگ آسمانی بزرگ نیز به فرآیند نابودی گونه ها ( و بشریت ) کمک کند !