فرض کنیم در جایی رئیس غیر سالم ( اولش شاید فاسد نباشد ، اما استعداد برای این کار لازم است ) وجود داشته باشد. حالااگر کارمندی فاسد باشد و از شغل خود سوء استفاده نماید ، برای اینکه این شغل را حفظ کند لازم است که چیزی به مقام بالاتر بپردازد . این چیز میتواند پولی - جنسی - حمایتی یا هر چیز دیگری باشد ( مثلا ایجاد یک نسبت نسبی ! ).
حالا یک رئیس و یک کارمند فاسد داریم . طبیعتا این فساد در شبکه سازمان توسعه خواهد یافت .
مزایای زیادی برای پرداخت رشوه زیر دستان به بالا دستان وجود دارد . یکی دیگر از ملاحظات این فرآیند این است که خیلی از کارهای کثیف را رئیس ها انجام نمیدهند . برای این کارها کارمند استخدام میکنند . طبیعتا منافع به جیب رئیس خواهد رفت و کارمند کمی بیشتر از وضعیت عادی منتفع میگردد.
از سوی دیگر اگر در جایی امکان برداشت نقدی و سود به هر نوع وجود داشته باشد ، طبیعتا کسانی که به این برداشت ها علاقمند هستند به آ« جذب میشوند و کم کم آنرا به دست خواهند آورد . از این رو شبکه های فساد بزرگ شده و کم کم همه چیز را آلوده خواهند کرد .
اینکار تا آنجا میتواند ادامه داشته باشد که این ویروس همه ظرف را پر کند ( همه بخش غیر فاسد را به کنار زده باشد ) از این به بعد رقابت بین ویروس ها پیدا میشود .ویروسهای قوی تر ویروس های ضعیف تر را پس میزنند تا محیط کاملا یک سان شود و در دست ویروس قوی تر قرار گیرد . از بقیه افراد و کارکرد و منابع آنها به عنوان محیط فعالیت نام برده میشود و این موارد جزو منابع هستند . منابع انسانی - مالی و ... برای بهره برداری ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر