در طب سنتی از بزاق زالو برای رقیق سازی طولانی مدت خون استفاده میشود . بدین ترتیب که در بزاق ناچیزی که از دهان زالو وارد خون میشود ، نوعی آنزیم است که مانع لخته شدن خون میگردد. 
بدن این آنزیم را عامل خارجی به حساب خواهد آورد و در مقابل ضد آنرا میسازد .
این ضد آنزیم تا مدت طولانی در بدن تولید میگرد و حظور خواهد داشت . اما بدن آن ضد آنزیم را نیز به عنوان یک عامل خارجی تشخیص میدهد و ضد آنرا میسازد !
این ضد ضد آنزیم ، همان خواص آنزیم را دارد ! یعنی این ضد ضد آنزیم ، همان عامل ضد انعقاد خون است . که بدن آنرا به مدت طولانی میسازد و در بدن وجود خواهد داشت .
حالا در مقابل ویروسها نیز بدن رفتار مشابهی دارد . ویروسها خیلی قبل از چند سلولی ها در زمین حضور داشتند . آنها نیز به همراه موجودات رشد و تنوع پیدا کرده و سیر تکاملی خاص خود را داشته اند .
فرض کنیم یک ویروس سرما خوردگی وارد بدن انسان شود . بدن با شکل خارجی آن ( اگر آنرا تشخیص دهد ) مطابق منطق بالا یک ضد و یک ضد ضد خواهد ساخت . این ضد ضد ها در بدن تا مدتها خواهند ماند .
حالا اگر یک نابجایی در آن ضد ضد ها بوجود بیاید ، کارکرد آن ضد ضد ها متفاوت خواهد گردید . ( این اتفاق یک در ملیارد نیز اگر پیدا شود ، به میزان کافی برای تنوع یافتن آن ویروس اولیه وجود خواهد داشت .)
اما بدن فقط یک سیستم دفاعی ندارد (از طریق شکل خارجی ویروس) بلکه در مراحل مختلف امکان شناخت ویروس و از بین بردن آنرا دارد . طبیعتا برای دفعات بعدی همواره اطلاعات موجود ثبت شده و با سیستم شیمیایی اطلاعات ثبت و در گردش خون وارد میشود . همه این سیستمها امکان تغییر و نابجایی دارند و میتوانند باعث تغییر و تبدیل شدن به یک عامل خطرناک گردند.
اینها جدای از تغییراتی است که بطور طبیعی در ویروسها بر اثر اشعه کیهانی و یا تقسیم دی ان ای ممکن است رخ دهد .
طبیعتا این تغییرات اگر کاربرد نداشته باشد ویروس از بین خواهد رفت و فقط تغییرات تصادفی که مثبت باشد ، امکان بقا و ادامه رشد را خواهد داشت .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر