جاده ها علاوه بر مصرف زمان و انرژی انواع ماشین آلات که باعث آلودگی هوا میگردد ، برای ساختار خود نیازمند مقادیر قابل توجهی " قیر " یا " بتن " میباشند . این دو ماده مصرفی نیز در مرحله تولید و حمل و آماده سازی برای مصرف تا مصرف مقادیر زیادی آلودگی ایجاد میکنند . 
از سوی دیگر در طول زمان ، دی اکسید کربن و گازهای آلوده ساز دیگر از قیر متصاعد میشود و در نهایت همه کربن قیر به جو وارد میگردد و جاده ها نیاز به اصلاح پیدا خواهند کرد . ( عمر همه انواع جاده ها محدود است و طی زمان آلوده سازی های خاص خود را دارند )
همچنین برای نگهداری انواع جاده ها نیازمند حمل و نقل و ماشین آلات هستیم . این موارد نیز آۀوده ساز هستند .
در نهایت به این واقعیت میرسیم که :
هر کیلومتر جاده از هر نوع میزان زیادی آلودگی زیست محیطی در مرحله ساخت و بعدها در مرحله نگهداری به محیط زیست وارد میکند .
آیا به همه جاده ها نیاز داریم ؟ آیا درآمد استفاده از جاد ها هزینه های زیست محیطی آنرا جبران میکند ؟
کشورهایی که جاده بیشتر دارند آلودگی بیشتری در طی سال ایجاد خواهند کرد . آیا این حجم از جاده ها و البته خیابانهای شهری برای زیست لازم است ؟
شکل زندگی تمدن انسانی باید تغییر نماید . مراکز جمعیتی را باید باز تعریف کرد و هزینه آلودگی را کشورها از مراکز جمعیتی بگیرند و خود ایشان در کشور خود برای جبران آلودگی هزینه کنند .
لازم نیست این پولها جابجا شود . اگر در یک کشور پیشرفته نیز جنگل ایجاد شود همان نقشی را خواهد داشت که در یک کشور در حال توسعه جنگل احداث گردد . شبکه سیاستمداران میتوانند با واقعی سازی هزینه زندگی و آلده سازی زندگی مردم سرزمین خودشان ، آنها را به استفاده از تکنولوژی و تمدن کمتر آلوده ساز هدایت نمایند . از سوی دیگر هزینه آلوده سازی را گرفته و برای خود مردم کشورشان هزینه نمایند .
(برای راه آهن و سایر تاسیسات مومی و خصوصی زندگی بشر نیز همین بررسی ها را میتوان انجام داد .)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر