در آینده ایران لازم است با همسایه ای مثل هندوستان روابط حسنه ویژه داشته باشد . اما با رفتار ناثواب سیاست مدران فعلی در کشمیر این امر بعید است .
فشار مذهبی بر مسلمانان در هیچ کجای جهان ، توسط مسلمانان تحمل پذیر نیست . مشکل فعلی اسرائیل نیز همین است . اگر اسرائیل نیز رفتار انسانی با مسلمانان در پیش گیرد ،مسلمانان با آن کشور مشکلی ندارند .
مشکل و دغدغه اساسی جهان کشور چین است . باید کشورهای همسایه مانند ایران و هند با یکدیگر متحد شده و دستها را در هم گره نمایند تا بتوانند در مقابل جهل چین متحد بوده و مقابله نمایند.
نقطه مقابل اتحاد ایران و چین است که نه از منظر جغرافیایی و نه اقتصادی مطلوب نیست.
ترجیح ایران کشور دوست و خواستگاه آریایی ایرانیان، هندوستان است .
اما چنانچه هندوستان نتواند و یا نخواهد این ارتباط برادری شکل گیرد ، به ناچار اتحاد ایران و چین شکل خواهد گرفت .این اتحاد استراتژیک است . یعنی دوکشور منافع یکسان ومشترک پیدا خواهند کرد و منافع مشترک با چین ، یعنی راه دادن به آن کشور برای پیشروی در خاورمیانه. هم از منظر اقتصادی و هم سرمایه گذاری .
گرچه روابط خوب با همگان برای هر کشوری مفید است ، اما ترجیحات و برنامه های بلند مدت باید رجحان داشته باشد .
رجحان ایران جنگ هسته ای بعدی جهانی است که طبیعتا این دفعه ایران نمی تواند مانند جنگهای قبلی بی طرف بماند .
از حالا باید ارتباطات و شرایط برای دفاع و مقابله برای آن جنگ فراهم گردد. در این میان دوستان ایران شامل اروپا (ناتو) و سایر کشورهای اسلامی نیز به پشتوانه ایران حرکت خواهند کرد ، اما ایران و همسایگان در خط مقدم قرار خواهند داشت . لازم است اتحاد با همسایگان حسنه و مثبت باشد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر