کیمیا گران , به دنبال عنصری بودند که به مس زده و طلا بگیرند. و البته در نقطه مقابل عنصری را متصور بودند که به طلا زده و مس بیرون آید.
ظاهرا بزرگان تامین اجتماعی به عنصر دوم دست پیدا کرده و با کیمیا, هزینه‌هایی که باید سرمایه‌گذاری شود را به هزینه جاری تبدیل کرده‌اند!
در همه کشورها سعی میشود رقم سرمایه‌گذاری بالا برود. این سرمایه‌گذاری بعد از بهره‌برداری پول میسازد و باعث رشد کشور میگردد.
بخشی از این سرمایه‌گذاری از طریق تامین اجتماعی صورت میگیرد. یعنی درصدی از وجوه درآمدی کلیه کارکنان کشور برای بازپرداخت آتی ( بازنشستگی یا خدمات درمانی و موارد دیگر ) از ایشان اخذ میشود.
در واقع میباید وجوه دریافتی از بیمه‌شده ها سرمایه‌گذاری شده و از عایدی آن پرداختی هزینه‌ها ( بازنشستگی و موارد دیگر ) صورت پذیرد.
اما با کوتاهی در مقاطع زمانی مشکل بدتر شده است. ( معمولا اذعان میشود که گذشته, اما در هر دوره به جای جبران خطا, شدت خطا اضافه شده است )
بالاخره یک روز باید اصلاحات لازم در تامین اجتماعی صورت گیرد. در آن صورت میتوان مطمئن شد که 30 درصد عایدی کارکنان کشور صرف سرمایه‌گذاری خواهد گردید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر