دولتها محرک های مالی زیادی را در این ایام تصویب می کنند . بعضی دولتها به شرکتها کمک می کنند و بعضی به افراد می پردازند . در این که این کار باید بشود و این محرک ها مفید هستند و غیره متخصصین اظهار نظر کرده اند و دولتها اجرا کرده و می کنند .
اما از دورتر که به جریان نقدینگی نگاه می کنیم ، مشاهده می کنیم که این پولها مانند جوی های کوچک ، کم کم با هم جمع شده و رودخانه ها را می سازند و نهایت امر در دریاچه ها جمع می گردند .
در واقع آمار ثروت میلیاردرها نیز همین را بازگو می کند ، آنها در این ایام ثروتمند تر شده اند !
اما چرا ؟
طبیعت امر این است که آنها جایگاه خود را در پایین ترین نقطه شبکه رودخانه ای مالی قرار داده اند . بنابراین به هر طریق پولی در حوزه آبریز(بگوئیم پول ریز ) آنها وارد گردد ، این پول در دریاچه ثروت آنها جمع می گردد .
اگر مکانیزمی وجود داشته باشد که این پول در مسیر خود دوباره به قطره شده و به دست مردم عادی برسد ، این سیکل معیوب بهتر کار خواهد کرد . در آن صورت هر واحد پول تزریق شده به اقتصاد ، بارها در مسیر گردش کرده و هر بار مزایای محرک را خواهد داشت . در حال حاضر ، این محرک ها یکبار اثر می کنند و در نهایت به جیب میلیاردرها می روند .
سرعت رسیدن به دریاچه ثروت میلیاردرها در اقتصادهای کشورهای مختلف متفاوت است .
معمولا در جهان سوم این پول ها خیلی زود به دریاچه ثروت میلیاردرها می رسد ، در حالی که در بعضی کشورهایی که کارآیی اقتصادی بالاتری دارند ، پول فرصت بیشتری برای گردش و در نتیجه اثر بخشی در اقتصاد دارد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر