۱۳۹۴-۱۰-۰۶

راه کار برای صدور خاک مورد نیاز کشورهای حاشیه خلیج فارس

میدانیم که صدور خاک کشاورزی از ایران ممنوع است . از طرفی کشورهای حاشیه خلیج فارس به خصوص قطر نیازمند این خاک هستند . راه کار این است که خاک مورد نیاز آنها را از خارج از بخش خشکی به آنها صادر کنیم .

ما همواره در حال لایروبی بنادر کشور هستیم و بنادر نزدیک به رودخانه ها مملو از رسوبات آلی هستند . بندر امام یکی از این حوزه ها است . میتوان خروجی لایروبی این بندر را به قطر صادر نمود . برای رفع نیاز صادراتی از آبهای نزدیک بندر نیز میتوان عملیات لایروبی را انجام داد .

همچنین عمق مردابهای ایران نیز در حال کاهش است . از مرداب انزلی در شمال تا مرداب شادگان در جنوب . از لایروبی این مردابها نیز برای همین هدف استفاده نمود .

این کار باید  با توجه به ملاحظات زیست محیطی انجام گیرد و هدف بهبود شرایط زیست محیطی مردابها باشد . با توجه به گستردگی این مردابها ، خاک کافی برای صادرات موجود است . اما نباید در هر نقطه بیش از میزان مجاز خاکبرداری انجام گیرد .بدیهی است که اگر این کار به بخش خصوصی بدون نظارت کافی صورت گیرد ، یک فاجعه زیست محیطی دیگر رخ خواهد داد . باید از ناظران خارجی ( مثل آنها که تائید کننده نوع کالا در بنادر خارجی هستند ) برای این کار استفاده نمود تا مطوئن باشیم این شرکتها به هیچ میزان رشوه ای ، راضی به تائید خطا نخواهند بود . این شرکتها به واسطه سود بالای ناشی از اطمینان و انجام کار درست ، سود کوتاه مدت رشوه را هرگز نخواهند پذیرفت . البته نظارت داخلی دولتی معمول نیز باید جریان داشته باشد .

بسته به میزان آنها و توان لایروبی در ایران ، میتوان از این راه درآمد ارزی مناسبی نیز کسب نمود . 

تهیج و نگاه داشتن اشتیاق مردم به امر خاص

در نظر بگیرید که مردم یک کشور را برای امر خاصی به هیجان آورده ایم و میخواهیم این حالت هیجان بطور مستمر ادامه دار باشد . این تهیج میتواند برای توسعه ، کار و کوشش بیشتر باشد ( مثل آلمان بعداز جنگ ) میتواند برای تهیج نظامی و دفاع در مقابل دشمن خارجی باشد ( مثل کره شمالی ) میتواند در جهت باز هویت دهی ملی یک کشور باشد ( مثل ترکیه و ترک انگاری ملی )

تهیج های کوتاه مدت مشکلات خاص خود را دارد و برای برنامه های بلند مدت طرح دیگری را باید مد نظر قرار داد . برای برنامه های بلند مدت ، تبلیغات مستمر و تعیین دشمن ( ضد هدف ) در داخل و خارج مهم میباشد .

فرض کنید مشابه آلمان بعد از جنگ یا ژاپن بعداز جنگ بخواهیم شور بازسازی اقتصادی بلند مدت در یک جامعه ایجاد کنیم ( مثلا هندوستان ) باید برای این کار چه کرد ؟

اندیشمندان و طراحان متخصصی برای این کار باید وجود داشته باشند تا بتوانند برنامه های بلند مدت تبلیغاتی و سایر نیازمندیها را طراحی و پیاده سازی نمایند .

خیلی مهم است کار را در دست افراد کاردان سپرد .

۱۳۹۴-۱۰-۰۵

یک راه حل برای استفاده از اتوبوسهای برقی باتری دار در سطح شهرها

استفاده از خودروهای برقی مشکلات خاص خود را دارد ، حالا در نظر بگیرید که بخواهیم از یک اوبوس برقی استفاده کنیم . این اتوبوس نیاز به باتریهای زیاد و از همه بدتر زمان شارژ بالا دارد . بنابراین بعد از طی هر مسیر ، این اتوبوس باید مدتها در ایستگاه بماند تا شارژ گردد .

اما میتوان باتریها را تعویض کرد . چرا باتریها را در هر ایستگاه تعویض نکنیم ؟

آنچه اتوبوس را اتوبوس میکند ، باک سوخت و یا باتری آن نیست . خود اتوبوس شامل اتاق سرنشینها و سیستم محرک ( موتور ) است که اتوبوس را میسازد .

با نگاهداشتن تعداد کافی باتری در ایستگاه و امکان تعویض سریع باتری ( مشابه آنچه که تویوتا در خط تولید قالبهای بزرگ و سنگین را به سرعت تعویض میکرد ) اتوبوسها تقریبا بدون توقف میتوانند به محض رسیدن به ایستگاه با باتری جدید ، به مسیر خود ادامه دهند .

( ایستگاه در اینجا محل توقف دو سر خطوط اتوبوسرانی است گر چه میتوان تمهیداتی برای استفاده از ایستگاه های بین راهی برای تعویض باتری اتوبوس نیز در نظر گرفت ) 

لزوم بازنگری در روش اجرائی دموکراسی

امروزه همه مردم از دموکراسی حمایت میکنند و آنرا روش عقلانی اداره کشورها میدانند . اما آیا روش اجرای آن نیز آنچه در ذهن طرفداران دموکراسی است را محقق میکند ؟

البته که نه ! چرا ؟

فرض کنید برای موضوعی نیاز به رای گیری اکثریت مردم داریم . ی مشارکت عمومی متداول در اکثر رای گیریها را در نظر میگیریم . مثلا حدود 60% و موضوع را به رای گیر میگذاریم . حالا یک درصد قابل قبولی رای مثبت میدهند ، مثلا حدود 60% و رای گیری تمام میشود و رای اکثریت اجرا میگردد . اما واقعا چه درصدی از جمعیت رای مثبت داده اند ؟

36%=60% * 60%

در واقع آنچه اجرا میگردد رای اقلیت 36% است ! به هر حال جامعه به دلیل این که دیگران نخواسته اند در رای گیری شرکت کنند ، این دموکراسی را پذیرفته و کار خود را پیش میبرد . این روش دیگر دموکراسی نیست . یک روش رای اقلیت است ! در واقع با این روش یک اقلیت برای اکثریت جامعه تصمیم میگیرند . حالا این سوال مطرح میگردد که آیا بهتر نیست به جای یک اقلیت غیر متخصص ، یک اقلیت متخصص در موارد مطروحه تصمیم بگیرند ؟

از طرفی روشهای تبلیغاتی و هدایت رای مردم به یک سو را نیز باید در نظر بگیریم .

همه این موارد نشان میدهد که روش جاری اجرای دموکراسی ، اصلا دموکراسی نیست .

جا دارد که اندیشمندان جهان برای یافتن روش مناسب اجرای دموکراسی تفکر کرده ومدلهای مناسب را ارائه نمایند .

۱۳۹۴-۱۰-۰۳

مصادره شرکتهای دولتی

مصادره یکی از روشهایی بود که در اول انقلاب برای دولتی نمودن کارخانجات و دارائیهای وابستگان رژیم گذشته به کار رفته بود . این شیوه مزایا و مضراتی دارد که شاید از مزایای آن بتوان امروز نیز استفاده نمود .

یکی از مشکلات اقتصادی امروز کشور انتقاد به روشهای خصوصی سازی قبلی است . اتفاقی که از آن انتقاد میکنند این است که شرکتها " خصولتی " شده اند . چیزی بین دولتی و خصوصی . نیمه دولتی و با اسم خصوصی ، یا یک همچین چیزی .

حالا دولت به این شرکتها و خیلی جاهای دیگر بدهی بزرگی نیز دارد . نظر به این که این شرکتها در حسابهای دفتری خصوصی هستند ، نمیتوان با کار حسابداری نسبت به تصویه بدهی اقدام کرد . در حالی که اگر همه زیر سایه دولت بودند ، این امر ممکن بود . از طرف دیگر راندمان کار در این شرکتها عموما پائین است و از استانداردهای مربوطه خیلی فاصله دارد !

راه حل عملی مصادره دارائیهای دولتی است !

دولت دوباره از این تکنیک میتواند استفاده کند و همه این شرکتها را زیر یک چتر برگرداند .

این شرکتها را به متصدیان با دانش مرتبط واگذار نماید . دستگاه های دولتی بر اساس تخصص یک حداقل توانمندی در آنها موجود است که با روش فعلی از آن حداقلها نیز استفاده نمیشود .

آنچه در خصوص رشد بخش خصوصی گفته میشود و باید رشد یابد این است که جلوی رشد بخش دولتی باید گرفته شود . در این صورت بخش خصوصی فضای رشد خواهد یافت . با واگذاری دارائیهای دولت نمیتوان اقتصاد را نجات داد . این کار سالها است که در حال آزمایش است . مشکلات اجرا به قدری زیاد بودند که عملا جلوی این کار گرفته شده است .

برای خصوصی سازی ابتدا باید ترمز رشد بنگاه داری دولتی گرفته شود . 

۱۳۹۴-۱۰-۰۲

جنگ قیمتی نفت

شمشیر این بازی دارای تیغ دولبه است . یعنی با هر حرکت طرفین بازی ، دو طرف آسیب میبینند . در نتیجه بهتر است وارد این بازی نشد . از طرفی کسی که وارد بازی نشود ، بازنده خواهد بود . این کار باعث میشود که همه افراد درگیر در جنگ قیمیتی به بازی خود ادامه دهند و همه هر روز زخم بیشتری بردارند . این کار تا کجا متوقف خواهد شد ؟

دلیلی برای این توقف وجود ندارد ، به علت نیاز این جنگ قیمتی تا سرحد مرگ طرفین ادامه خواهد یافت . هر چه قیمت پائین تر شود ، نیاز مالی طرفین بیشتر خواهد شد .

حل و فصل پیروزی در این جنگ قیمتی توسط بازکنان نفتی ( شرکتها ) رقم نخواهد خورد . در واقع همانطور که این جنگ خارج از بازیکنان شروع شده ، پیروزی در این جنگ نیز به افراد خارج از بازی تعلق خواهد داشت و پیروز میدان را افراد خارج از بازی تعیین خواهند نمود .

شاید دولتهای پشت دست شرکتهای نفتی بتوانند معادلات بازی را تغییر داده و پیروز میدان باشند .

سیاست بلند مدت نفتی ما چه باید باشد ؟

دنیا برای سالهای طولانی با مازاد عرضه نفتی روبرو خواهد بود . از طرفی وضعیت محیط زیست جهان را به استفاده از سوختهای نسبتا پاک هدایت میکند . این یعنی " گاز طبیعی " .

بدیهی است که برنامه صادرات گاز طبیعی و اولویت دادن و اتکا به آن از اهمیت زیادی برای کشور برخوردار خواهد بود . مصرف کنندگان بزرگی مثل چین و هند و از طرف دیگر ترکیه و اروپا در اطراف ما هستند . چرا از این موهبت خدادادی استفاده نکنیم ؟

با اصلاح الگوی مصرف داخلی میتوانیم گاز بیشتری برای صادرات داشته باشیم . آمار مصرف داخلی گاز نکات جالبی را نشان میدهد . مصرف گاز ما چیزی برابر مصرف گاز اتحادیه اروپا است . این امر میرساند که چیزی در جائی اشکال دارد . اگر آن اشکال را درست کنیم ، گاز زیادی برای صادرات خواهیم داشت . ( به زودی با راه افتادن همه ظرفیت پارس جنوبی با وضع فعلی مصرف نیز حجم زیادی گاز برای صادرات خواهیم داشت )

یکی از مواردی که میتواند برای تولید گاز بیشتر مورد مصرف قرار گیرد ، نفت خام است . میتوان از نفت خام ، گاز نسبتا زیادی استحصال نمود . گر چه این کار نیاز به سرمایه گذاری روی کارخانجات تبدیل دارد ، اما این کار با قیمت پائین نفت توجیه اقتصادی خواهد داشت . در کوتاه مدت میتوان با هدایت مصرف کنندگان عمده مثل کارخانجات برق و سیمان از سوخت گاز به سوختهای مایع ( نفتی ) گاز بیشتری را برای صادرات تخصیص داد . این در حالی است که همین امروز نیز کشوری مثل ترکیه تشنه گاز ایران است و درخواست مقدار بیشتری گاز دارد که ما متاسفانه توان ارائه آنرا نداریم .

 

چرا فاصله بین افراد فامیل زیاد شده است ؟

در گذشته افراد فامیل در نزدیکی یکدیگر زندگی میکردند و در طی زندگی تجارب ، احساسات و علایق مشترک بین ایشان پدید می آمد . اما زندگی در شهرها ، بخصوص شهرهای بزرگ این موهبت را از ما گرفته است .

امروز در تماسهای افراد فامیل چه مشاهده میکنیم . من چطورم ، تو چطوری ؟

افراد فامیل ، حتی اگر دو طرف علاقه مند باشند بیشتر از هم بدانند و بگویند ، با هم احساس مشترکی را تجربه نکرده اند . و بعد از تکرار تعدادی وقایع و تعریف آنها ، بدلیل عدم احساس مشترک ، دو طرف از نظر عاطفی نیز از یکدیگر دور میشوند . و این همان چیزی است که امروز مشاهده میکنیم .

راه حل ساده ولی اجرای آن بسیار مشکل است . لزوم کنار هم بودن افراد فامیل و تجربه زندگی مشترک و احساسات مشترک . این امر به طور طبیعی حمایت فامیلی را برای بشر فراهم میکند و بشر را در این جنگل ساختمانها از تنهائی و قبیله نداشتن نجات میدهد .

با توجه به وضعیت انفجار اطلاعات و علائق بسیار متنوع افراد بشر چگونه میشود مردم را کنار هم نگاه داشت تا از این موهبت خدا دادی بهره مند گردند ؟

جامعه شناسان و طراحان جامعه باید به این امر پاسخ دهند . اگر برای همه مردم نشود این کار را کرد ، شاید بتوان برای قشر بزرگی از مردم این برنامه را فراهم کرد .

بشر ازاد است . بنابراین خارج شدن از این مزایا و عاطفه های فامیلی نیز باید آزاد باشد . اما اگر کسی خواست ( که اکثر مردم طبیعتا و به طور غریزی میخواهند ) باید این امکان برای همه فراهم باشد .

۱۳۹۴-۱۰-۰۱

سلسله نسب خدایان مصری

بسیار جالب !

اقدام مناسب دیپلماتیک به محدودیت مسافرتی ایرانیان به آمریکا

در عرف بین الملل رسم است که هر عمل یکی از کشورها بر علیه کشور دیگر ، پاسخ مشابهی در همان سطح را در بر خواهد داشت .

این کار آمریکا نوعی فشار ( و البته توهین به ایرانیان سراسر جهان ) است .

در سطح دیپلماتیک ، ما عینا نمیتوانیم اقدام مشابه انجام دهیم . زیرا با کشورهای مهمی برنامه عدم روادید نداریم . اما میتوانیم آنچه که داریم یک پله شدیدتر نمائیم ! چگونه ؟

ما باید برای کسانی که در پنج سال گذشته به آمریکا رفته اند و درخواست ورود به ایران را دارند ، درخواست آنها را رد نموده و یا یک جریمه بزرگ مثلا صد هزار دلاری طلب کنیم !

بدین ترتیب اقدام مشابهی انجام خواهد گرفت . البته این امر مانع مذاکرات برای حل و فصل قضایا نخواهد بود ، اما پاسخ مناسبی در عرف دیپلماتیک برای اقدام یک کشور در مقابل دیگری خواهد شد .

البته تا حل شدن مشکل بین طرفین ، کلیه ایرانیان ساکن آمریکا امکان تردد به ایران را نخواهند داشت . و بعضی از تجار اروپائی نیز ممکن است نتوانند به ایران بیایند . با توجه به این که بیش از ایران ، این تجار اروپائی هستند که برای سهم خواهی از بازار فردای ایران علاقه مند به آمدن به ایران هستند ، این گروه نیز برای اصلاح قانون مذبور به آمریکا فشار خواهند آورد .

اصولا جامعه جهانی باید در جائی از تمدن برسد  که هیچ کشوری نتواند به دیگری فشار وارد آورد . این امور ضد تمدنی و زور گوئی آشکار از مدعیان تمدن بعید است .

این گونه موارد ، حتی اگر خود آنها متوجه نباشند ، نوع و میزان تمدن مدعائی آنها را به جهانیان نشان میدهد و باعث جذب یا دفع آنها خواهد شد . برای همیشه نمیتوان با زور حکومت کرد ( در سطح جهانی ) طبیعی است که کشورهائی که به تمدن آمریکائی ایمان ندارند ، هر جا بتوانند هر کار ضد آمریکائی خواهند کرد . و این یکی از اشتباهات بزرگ آمریکا است .