برجام چهار چوب مشخصی داشت . شش کشور بزرگ دنیا از جمله آمریکا از یک سو و ایران از سوی دیگر توافقی کردند . از جمله این توافقات وضایفی بود که به عهده آمریکا بود ، از جمله عدم جلوگیری از فروش هواپیمای مسافربری به ایران ( بوئینگ و ایرباس )
اما حالا از برجام خارج شده و سایرین سعی در نگاه داشتن ایران در برجام دارند . با وضع قوانینی کشورهای اروپایی عملیات ضد تنبیه آمریکایی بکار میبندند و غیره .
حال به این وضعیت جدید چه باید گفت ؟
مسلما این وضعیت برجام نیست . این یک قرارداد دیگر است . آن قرارداد تمام شد . حالا ما چه میدهیم ؟ عدم غنی سازی 20 درصد و ماندن در تحت شدید ترین کنترل تسلیحاتی سازمان انرژی اتمی !
آن سو چه میدهند ؟ ادامه تجارت بعضی شرکتهای متوسط و کوچک اروپایی و چیزهایی از این قبیل !
این یک قرارداد جدید است . و البته بد نیست که در آن چانه زنی کنیم و منافع خودمان را افزایش دهیم . ما که قصد فعالیت هسته ای نداریم و آن سو هم میدانند . پس چیز زیادی به ما نخواهند داد. اما به قول قدیمی ها " کاچی به از هیچی"
از ابعاد تعاملات خارجی کشور ، ما قرار نبود در مرحله برجام بمانیم . باید تعامل با دنیای خارج را گسترش میدادیم و در این زمینه نیز پیشرفت میکردیم . اما بگوئیم " عکس العمل " آمریکا جلوی فعالیت ما را گرفت و کمی هم عقب تر کشانده شدیم . چرا ؟ حتما رفتار مناسبی نداشتیم که این " عکس العمل " را دریافت کردیم .
مهم شعارها و رفتار ما نیست . مهم آن چیزی است که دیگران به ما باز میگردانند. شاید اگر پرچم روسیه و چین را نیز آتش میزدیم ، آمریکا این رفتار را نمیکرد . ...
در هر حال در صحنه بازی بین المللی عقب گرد کرده ایم . تاثیرات داخلی این بازی به کنار ، بازیکنان خوبی به بازی نفرستادیم .
