فاصله گرفتن اعتقادات خواص جامعه نسبت به کل جامعه

داستان وجودی گوانتانامو , کشتار زنان و کودکان در افغانستان و عراق ( حتی در پوشش شرکتهای امنیتی ) نشان از این امر دارد که فاصله روشهای قابل قبول مردم و دولتمردان خیلی فرق میکند .
دولتمردان آمریکا می‌گفتند که گوانتانامو خارج از خاک آمریکا است , پس شکنجه در آنجا مجاز است .
اما این روش مردم آمریکا نیست , آنها که قهرمانان جنگ ویتنام را قاتل نامیدند .
آیا دولتمردان هیچ راه حلی به جز زیر پا گذاشتن حقوق بشر و حداقل مواردی که یک فرد را انسان میکند , نداشتند .
یا این موارد برای آنها تابو نیست و مجاز است . در هر کجا امکان داشت , راه کار قانونی برایش پیدا می‌کنند و ... انجامش میدهند .
این را فاصله اعتقادات مردم ( انسانیت ) از روشهای دولتمردان می بینیم .
اگر شکنجه ای در عراق ( زندان ابوغریب ) اتفاق افتاده باشد , چه کسی باید محاکمه شود ؟
سرباز یا افسر مسئول , یا فرمانده ارشد دستور دهنده , یا مقام‌های بالاتر که اطلاع داشته و اجازه داده‌اند ؟
قبلا دادگاه برای این مورد در واقعه بالکان تصمیم گرفته است .
تمام سلسله مراتب قدرت و عمل غیر انسانی , مسئول و باید محاکمه شوند .
شاید برای همین است که غرب از کشورهای گروه بیست خواسته است نقش بیشتری در اتفاقات جهانی ایفا نمایند .
نقش ترکیه و عربستان در سوریه به وضوح جلوی چشم ما است .