کودکان ما نیاز به تعامل اجتماعی با افراد بزرگتر و کوچکتر از خود دارند . اما روشهای زندگی فرزندان ما , نشستن با همسالان در مدرسه و شنیدن تدریس , بازگشت به خانه و تکرار این ماجرا جنبه تعامل با دیگران را که جزو پرورش ( برای تعلیم و تربیت ) است را در بر نمیگیرد .
همچنین سایر نیازمندیهای پرورشی که کمتر مورد توجه قرار میگیرند . اضافه میکنیم مشکل تغذیه را برای گروهی از مدرسه روها .
میتوان زیر نظر مسئولین پرورشی مدرسه , بعد از اتمام آموزش بچهها را به گروه های کوچکتر تقسیم کرد و آنها را با بچههای بزرگتر و کوچکتر بصورت گروه های مشخص , برای بازی مشترک و نوشتن تکالیف و کمک در درس دیگران و غیره تشویق نمود .
دادن یک وعده غذای ظهر برای همه نیز تا حدود زیادی کمک به سلامتی آنها میکند ( به همراه یک قرص مولتی مینرال برای جبران هر گونه کمبود عناصر اصلی لازم در سنین رشد ) برای کاهش تراکم بچهها در مدرسه میتوان آنها را به دو گروه که در روزهای زوج و فرد در مدرسه میمانند تقسیم کرد .
مدیریت و هزینه نمودن در مدارس زیر نظر اولیا و مربیان مدرسه کمک به اقتصادی بودن فعالیتهای آن خواهد داشت . سایر موارد باید توسط متخصصین مربوطه طراحی و ارائه طریق گردد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر