سالها است شاهد هستیم دولتها موفقیتهای خود را با دولتهای قبل مقایسه میکنند . این اقدام برای جو روانی افراد کم سواد خوب است ( گر چه این کار با این انگیزه نوعی توهین به درک و فهم ملت است ) اما هر دولتی شرایط خاص خود را دارد و باید در شرایط خود با وضعیت بهینه خود مقایسه شود .
مثلا یک دولتی موفق میشود که به 80 % موفقیتهای ممکن در زمانه خود دست یابد و دیگری مثلا 70%
لزوما دومی بدتر از اولی عمل نکرده . شرایط بین المللی و داخلی زیادی دخیل هستند تا موفقیتها را رقم بزنند . همینطور این که کجای یک کار باشیم . در مقاطعی از کارها رشد و موفقیت بیشتر و در مواقعی طبیعتا کمتر است .
پس هر دولتی را باید با خودش سنجید . این امر نه تنها در مورد دولتها بلکه در مورد شرکتها نیز برقرار است . نمیتوان شرکت " شل " را با " بی پی " مقایسه کرد .
هر شرکت ( دولت ) باید پارامترهای اندازه گیری برای خودش تعریف نماید و بر اساس آن خود را بسنجد .
شرکتهای ناظر میتوانند در این مورد کمک خوبی باشند . آنها نیز موارد اندازه گیری خاص خود را خواهند داشت و یک اجماع از اندازه گیریهای مختلف ( سازمانها و شرکتهای بی طرف ) میتواند به مدیران شرکت ( دولت ) کمک کند تا موفقیتهای خود را اندازه گیری نمایند .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر