در جهان شاهد رشد اتحادیه ها و کم رنگ شدن مرزهای دولتها بوده ایم . گر چه امروز با وقایعی ملی گرایانه در جای جای کره خاکی مواجه هستیم ، اما این حرکات را در بلند مدت میتوان به اصلاح ساختارهای تشکیل شده اطلاق نمود.
ساختارهای ایجاد شده دارای نقاط قوت و ضعف بودند و طبیعی است که در طی زمان تغییراتی در ساختارها ایجاد گردد. اما آنچه در نهایت ( شاید سالهای دور ) شاهد خواهیم بود تشکیل یک اتحاد کلی برای مردم جهان است . در کوتاه مدت میتوان تصور چند اتحادیه بزرگ را داشت . در حالت بدبینانه وقایع 1984 را شاهد خواهیم بود و در حالت خوشبینانه میتوان چند اتحادیه را مقدمه ای برای اتحاد کامل جهان هستی ( کره زمین ) دانست.
آنچه امروز میتواند در همه سرزمینها شکل گیرد و با هدایت آن به مسیرهای مناسب میتوان از بروز برخوردهای منطقه ای و ملت ها نیز جلوگیری کرد ، جهان را به جایی بهتر برای زندگی بدل خواهد کرد. جایی که منابع کمتری به دفاع و حمله - هزینه های از بین بردن سایر مردمان و از این قبیل مصرف گردد.
شاید فراهم آوردن الگویی که مناطق جغرافیایی بتوانند از آن استفاده کنند گام مهم امروز ما باشد .
جرقه این کار از اروپا زده شده و امکان گسترش آن در آمریکای جنوبی - آمریکای مرکزی - آسیای جنوب شرقی ( به جز چین و هند ) خاورمیانه شرقی - خاورمیانه غربی - آفریقای جنوبی ( زیر خط جنگلها ) آفریقای شرقی ( شمال شرقی ) و غیره وجود دارد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر