ابتدا مراکز جمعیتی و نحوه حمل و نقل و ارتباطات در نظر گرفته میشوند . سایر انواع ارتباطات ( مخابرات – حمل و نقل هوایی – دریایی و غیره )
اما نکاتی مثل انرژی – تولید غذا – مسئله آلودگی و زباله ها و غیره را نیز میتوان به لیست مربوطه اضافه نمود.
در نهایت باید تصور شود که یک شهر مداری قرار است ساخته شود و تمام نیازهای شهر باید تامین گردد. حال بعضی از موارد مانند تولید اکسیژن یا تولید غذا در همه شهرها امکان تولید میزان کافی نخواهد داشت . این موارد را میتوان به فضاهای اطراف شهرها یا حتی مناطق دیگر جهان سپرد.
در نظر بگیریم یک شهر در عربستان به غذا از استرالیا میتواند وابسته باشد و همچنین برای تولید گازهای سمی به بخش دیگری از جهان نیاز خواهد داشت .
امروزه ملاحظه میکنیم که توان طبیعت برای جبران موارد غیر مستقیم شهر نشینی خیلی کم شده است . لذا لازم است شهرهای پایدار و بر اساس مسائل زیست محیطی بسازیم .
اهمیت این امر زمانی بیشتر به چشم می آید که بدانیم در ایران فعلی خودمان هر سال به ایجاد یک شهر بزرگ نیاز داریم .
فعلا توسعه شهری بصورت مدیریت نشده و در شهرهای بزرگ اتفاق می افتد . اما زمانی که رشد شهرها میدیرت شود ، لازم است که افزایش جمعیت ها به شهرهای جدید هدایت گردند و از رشد نا مبارک شهرهای کوچک و روستاها ( و البته شهرهای بزرگ ) ممانعت صورت پذیرد .
در شهرهای فردا باید همه مسائل دیده شوند . اگر در شهری این مسائل قبلا دیده نشده باشد ، باید یک روز این مطالعات و طراحی ها صورت گیرد و طراحی صحیح شهری صورت گیرد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر