ملاحظه عظمت جهان هستی مشاهده شده و کوچکی و ناچیزی زمین و بدیهی بودن وجود حیات در این همه منظومه ها و کهکشانها و از طرفی "لولاک لما خلقت الافلاک " به رسول الله چگونه شدنی است؟
همه موارد فوق صحت دارند . اولا حدیث قدسی حقیقت دارد , که خداوند همه افلاک را برای حقیقت وجودی رسول الله خلق فرمود.
این امر میرساند که حقیقت وجودی رسول‌الله محدود به وجود ظاهری ایشان نبوده و آن حقیقت فوق کره زمین و منظومه شمسی و کهکشان ما است.
آن حقیقت ماهیتی دارد که به همه جهان هستی اشاره دارد و مربوط است.
هیچ اشکالی ندارد که آن حقیقت در سایر سیارات به صورت دیگری بروز و نمایش یابد که :
هر لحظه به شکلی بت عیار بر آمد
دل برد و نهان شد ...
وجود حق تعالی بینهایت بزرگ است و همه خلق از سیارات و ستارگان و غیره آیت‌الله هستند . و هر یک وجهه جداگانه‌ای از جمال حق را نمایش میدهند .
پس آیات الهی بینهایت است و هیچ دو آیتی یکسان نیست. اما حقیقت همه آیات الهی خود حق تعالی است . از این کثرت تا آن یکتایی تجمیع آیات و صفات است که مجمع همه آنها حقیقت محمدیه است ص .
از این رو از حدیث استنباط میگردد که اشاره است اگر تو نبودی, افلاک را خلق نمیکردم, در واقع در قوس نزول اول مرتبه لازم برای مراتب بعد است و آن اول مرتبه رسول الله است .
این مقام قاب قوسین است که نزدیکترین مرتبه نزدیکی واجب الوجود و ممکن الوجود است. (مرتبه قاب قوسین در قوس صعود است )
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر