۱۳۹۶-۰۳-۲۱

نگاهی به فرزند درقرآن و معانی آن

وقتی برای نجات پسر ، نوح نبی به درگاه خداوند دست نیاز دراز میکند. خداوند میفرماید او اهل تو نبود ! 

منظور از فرزند در قرآن فرزند جسمی نیست زیرا آن پسر فرزند جسمی نوح بود. بلکه مهم معنویت است که او فرزند معنوی نوح نبود.

مشابه این موارد را در مسیحیت داریم که لفظ پدر و پسر را اشتباه متوجه شده اند و معنای پدر و پسر ، ارتباط معنوی است . فرزند معنوی بودن است . در واقع همه مسیحیان فرزندان معنوی عیسی مسیح هستند . همه خلق نیز از لحاظ معنوی فرزند معنوی خداوند با اتصال و ارتباط انبیای الهی هستند. 

از اینجا ( در زبان قرآنی ) در خصوص فرزندان آدم ع نیز میتوان پی برد که هابیل و قابیل فرزندان معنوی آدم بودند. و هر دو لازم نبود که فرزند جسمی ایشان باشند .

اما آدم و حوا اولین انسان ها بودند. و آدم دیگری نبود .

 چگونه فرزند جسمی دیگری میتوانست فرزند معنوی آدم ع باشد.
جواب در تبدیل موجودات نهفته است. همه موجودات به تدریج تکامل یافته‌اند و انسان هم استثنا نبود. اما با موجودات قبلی فاصله نزدیکی داشت (  قابیل میتوانست فرزند آن موجودات باشد ). این ارتباط با موجودات قبلی امکان ازدیاد نسل بدون ازدواج هم خونی را سبب میشد .

بعد از قتل هابیل ، رقابت بین آن موجودات و انسان پدید آمد .

که در نهایت انسان پیروز شبکه تکامل گردید. ( شرح آن مبارزه در اول شاهنامه موجود است )



هیچ نظری موجود نیست: