میدانیم که خلیفه خدایی عالم است به کل علوم ( بدون شبهه , دانشمندان تمام علوم اطمینان به عملشان ندارند , چه ممکن است نظریه و چیزی در آینده کشف شود و تصور امروز از علم را تغییر دهد )
پس علم نزد صاحبان معجزه هست. اما این علم به دو بخش تقسیم میگردد.
بخش اول آن چیزی است که در حد جامعه است. با رفتار و سخن گفتن در این حدود با خلق ارتباط برقرار کرده و در میان ایشان زندگی میکنند.
اما در دعوت الهی که دارند , لازم میآید که نشان دهند با آنسوی واجب الوجود نیز ارتباط دارند و از آنسو اجازه دعوت دارند. لذا با علم غیر روز کاری فوق‌العاده انجام میدهند.
مرده زنده میکنند , از صخره شتر بیرون می‌آورند , ماه را بدو نیم میکنند و غیره.
پس معجزه‌ها خارج از قوانین طبیعی نیستند , بلکه هنوز قوانین آنرا کشف نکرده‌ایم.
خود این دانش ( دانستن و عمل کردن که دو مرحله علم است ) معجزه بزرگی است که مخصوص پیغمبران است .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر