در آغاز رشد ، چینی ها از معایب این رشد صرفنظر کردند و گفتند در آینده به آن خواهند پرداخت . اولویت با خارج شدن از یک کشور ضعیف و گرسنه بود.
امروز عادت صادرات دارند و با تحریمهای آمریکا اتکا به تجارت داخلی را در اولویت قرار خواهند داد و در این زمینه رشد خواهند کرد ( در آینده نزدیک )
اما یک اشکال اساسی در اینگونه فعالیتهای اقتصادی وجود دارد که در آینده چین به نحو شدیدی با آن روبرو خواهد شد . و آن مشکل محیط زیست و تعادل برقرار کردن رشد و توسعه و محیط زیست است . این امری است که غربی ها نیز در آن ضعف دارند .
اما آموزه های فرهنگی و تاریخی و اخلاقی چینی به آنها بیش از غربی ها کمک میکند تا بتوانند با طبیعت هماهنگ شده و به عنوان جزئی از طبیعت زندگی کنند.
این در حالی است که رقیب همسایه چین ، یعنی هدوستان این توانایی را ندارد . این کشور با افزایش رشد ، نه تنها تعادل با طبیعت برقرار نخواهد کرد ، بلکه مشابه کشور بنگلادش از تمام طبیعت برای اهداف مادی استفاده خواهد کرد . رشد بدون توقف جمعیت هند و ساخت خانه ها در زمینهای کشاورزی در آینده بصورت یک تحدید بزرگ برای هندوستان است . از سوی دیگر این جمعیت عظیم اگر بخواهند برای یک وعده خود غذا درست کنند ، حجم وحشتناکی از روئیدنی ها را میسوزانند .
به نظر میرسد که به موازت رشد جمعیت در هندوستان باید ترمز رشد جمعیت کشیده شود . اگر همین الان اینکار شروع شود ، سالها طول میکشد تا این فرآیند موفق گردد . تا آن زمان نیز هندوستان از منظر جمعیتی از رقیبان خود جلوتر است .
هندوستان برای روزهایی که برتری نسبی پیدا کرده باید بتواند این برتری را حفظ کند . از این رو باید اصلاحات زیادی در روابط اجتماعی خود در داخل کشور و با دیگر مردم جهان پیدا نماید .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر