بعضی موارد بدیهی است. اما گاهی لازم به یادآوری است.
یکی از این موارد قوانین انسانیت است. ما انسانها وجودی داریم که ویژگی های منحصر به گونه خودمان را دارد .
از جمله ما اجتماعی و عاقل هستیم و مناسبات اجتماعی خودمان را می توانیم تعیین کنیم . البته همیشه این مناسبات با شرایط اولیه انسانیت شامل
بقا و زنده ماندن ، ارزش برابر جان مردم ، ارج گذاری به اندیشمندان و اهمیت رعایت عدالت و خیلی موارد دیگر در قوانین دیده نمی شود .
اصولاً قوانین (و مرزهای کشور ها ) برای حمایت مردم داخل آن محدوده وضع می شود و جهان شمول نیست.
برعکس قوانین انسانیت جهانی است.
ممکن است به فرمانده یک کشتی دستور داده شود تا یک هواپیمای مسافربری را نابود کند . قوانین آن کشور این کار را مجاز می داند و مجری را قهرمان و به او مدال می دهند . آیا این منطبق بر قوانین انسانیت است؟
مسلما خیر
آن فرمانده برای آن زمان که دستور را منافی انسانیت دید از خود پرسیده است
آیا از انسانیت عدول می کنم ؟ تا منافع گروهی از افراد ، در اینجا هموطن را تامین کنم ؟ آیا انسانیت این اجازه را به یک فرد می دهد که برای تامین منافع یک گروه ، گروه دیگری را از زندگی محروم کند ؟
جواب بدیهی است
خیر
بنابراین آن سرزمین هایی که قهرمان های ایشان افراد قاتل هستند ، از تمدن ضعیف برخوردارند ، حتی اگر به ماه رفته باشند .
تامین منافع یک فرد یا گروه به ضرر یک فرد یا گروه دیگر غلط و از ابتدایی ترین موارد تدریس حقوق است.
این امری انسانی است.
امیدوارم روزی قوانین انسانیت سر لوحه قوانین کشورها قرار گیرد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر