دستیابی به انرژی زیاد و ارزان برای بشر نه یک نیاز ، بلکه به صورت ضرورت درآمده است و انرژی تولید شده در خورشید (همجوشی هسته ای ) بهترین گزینه است .
مدتها است که محققان برای نیروگاه های همجوشی طرح های تحقیقاتی دارند ولی هنوز این نیروگاه ها بصورت اقتصادی در دسترس نیستند .
راه حل : فرض میکنیم مسئله حل شده است . حالا یک نگاهی به نیروگاه و ساختمان آن انداخته و مکانیزم آنرا شرح میدهیم .
این نیروگاه بصورت گرمایی است . یعنی گرمای همجوشی صرف تولید بخار شده و بخار حاصله ژنراتورهای برقی را به حرکت در می آورد .
برای عملیات همجوشی دو حالت داریم . یا یک دیگ خلاء داغ ( که همجوشی در آن صورت میگیرد و گرما به ظرف آب در گرداگرد دیگ داغ انتقال می یابد ) داریم و یا عمل همجوشی درون مخزن آب انجام میشود . با این کار ( همجوشی درون ظرف آب ) مشکل انتقال حرارت حل خواهد شد و هر همجوشی اتمی در هر مکان مخزن انجام گیرد گرمای آن به آب مجاور انتقال خواهد یافت . در واقع در هر کجای مخزن آب احتمال همجوشی وجود خواهد داشت .
برای این کار یک چشمه پروتون پر سرعت که مستقیما به مخزن آب متصل است و پروتونها ( هیدروژن اتمی ) با سرعت زیاد وارد مخزن آب شوند ، مورد نیاز است .
هیدروژن مورد نیاز بهتر است از خود آب مخزن تهیه شود ( الکترولیز ) بدین ترتیب ، مکانیزم بطوری کار میکند که سیستم کاملا بسته و تحت فشار به کار خواهد پرداخت و هزینه های آب بندی حداقل خواهد بود .
میزان هیدروژن الکترولیز شده ناچیز است ، اما همین میزان ناچیز به کمک شتاب دهنده های ذرات ( نسلهای پیشرفته سیکلونها ) به سرعت های مورد نظر خواهند رسید .
این ذرات پر سرعت ، مستقیم وارد آب شده و با برخورد به هیدروژن های آب ، همجوشی صورت خواهد گرفت . و البته بلافاصله گرمای حاصله جذب آب محیط شده و بخار تولید خواهد کرد .
بعضی از ذرات هیدروژن نیز بدون انجام واکنش در مخزن ، دچار کاهش سرعت شده و انرژی خود را ( انرژی جنبشی ) به آب محیط خواهند داد .
این مجموعه میتواند به عنوان یک مخزن همجوشی سرد مورد استفاده قرار گیرد .
( شکل یک نمونه شتاب دهنده اولیه )
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر