اگر هندوستان را با چین مقایسه کنیم مواردی وجود دارد که مانع رشد هند مانند چین خواهد شد.
در هندوستان میل به جدا بودن بیشتر از وحدت است . حتی دو روستای کنار یکدیگر گاه تقابل چند هزار ساله دارند .
این در کنار روش فدرالی مدیریت کشور نتیجه ای در بر ندارد جز ضعف حکومت مرکزی و برنده بودن شعارهای پوپولیستی منطقه ای . این امر مانع رشد پیوسته و بالا خواهد بود .
مشکل دوم رشد بی وقفه جمعیت هند است .
این رشد جمعیت در مرحله اول مقداری از رشد کشور را به خود جلب کرده ( باعث کاهش خالص رشد میشود ) و از سوی دیگر با جلب منابع بالقوه که در زمینه رشد در دسترس هستند , میزان رشد نهایی را کاهش می‌دهد . از دیگر سو اثر بخشی رشد کاهش خواهد یافت .
حتی امروز تفاوت میزان رشد مناطق مختلف باعث شکاف طبقاتی و اجتماعی گردیده که با توجه به دهکده جهانی شدن ارتباطات و اطلاعات ( و اطلاع یافتن فقرا از وضع متمولین و مقایسه خود با آنها ) برای جامعه دموکراسی محور هندوستان مشکلات اجتماعی را میتواند ایجاد نماید .
البته نکات مثبت زیادی نیز وجود دارند . در سالهای آینده شاهد تقابل این دنیای تضادها با یکدیگر و دیدن میزان رشد نهایی هندوستان خواهیم بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر