از دریاچه ارومیه درس گرفتیم آبی که به دریاچه میریزد ، هرز آب نیست . خاصیتی دارد و اگر این اتفاق نیفتد ، ضرر شور شدن ثلث کشور را خواهیم داشت . تغییر اقلیم آذربایجانها ، از بین رفتن کشاورزی و غیره . هنوز همه دست اندرکاران در پی این هستند که با این شوره زار چه میتوان کرد ؟ گر چه در فصل بارندگی گاهی عمق فاجعه را فراموش میکنیم . اما به علت وجودی فاجعه آشنا هستیم .
ظاهرا همین کار را هم برای دریاچه قم سالهاست که انجام داده ایم . روی همه رودهایی که به دریاچه میریختند سد زدیم . ظاهرا بدلیل بزرگ بودن و استفاده از هرز آبهای زیرزمینی تهران ( حاصل از رودهایی که قبلا به دریاچه میریختند ) سرعت کاهش سطح و رسیدن به مرز فاجعه کم شده است .
اگر دریاچه قم خشک شود ، و اثر آن مشابه خشکی دریاچه ارومیه باشد ، طوفان نمک آن روی شوری خاکهای خراسان و حتی افغانستان تاثیر مخرب خواهد گذاشت . آیا از درسهایی که آموختیم نباید پند بگیریم ؟
نمونه سوء استفاده از هرزآبهای رودخانه کن ، دریاچه مصنوعی شمال تهران است .
این دریاچه تا چه زمانی تحمل خواهد کرد ؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر