کتاب 20 هزار فرسنگ زیر دریای ژول ورن را اکثرا خواهنده ایم . روش تدافعی این کشتی ، برق دار نمودن بدنه خارجی بود و در فیلم هالیوودی آن ، زمانی که بومی ها به زیر دریایی حمله کردند ، با برق دار نمودن بدنه کشتی ، همه افراد دچار برق گرفتگی شده و خود را به دریا انداختند.
چرا امروز برای کشتی های تجاری این کار را نکنیم .
کافی است که تجهیزات ثابتی به کشتی ها اضافه شود تا برق تولیدی کشتی ها را بصورت قطع و وصل نمودن به بدنه کشتی وصل نماید .
اگر موجود زنده ای به بدنه کشتی متصل شود و بخواهد بالا بیاید ، این برق باعث شوک شده و امکان بالا آمدن را از فرد خواهد گرفت و همچنین اگر کسی روی کشتی باشد وضع مشابهی خواهد یافت .
پرسنل کشتی میتوانند برای مواقع اضطراری نیز مکانهای امنی روی کشتی را شناسایی کنند . بدین ترتیب که اگر پرسنل روی کشتی بودند و کشتی با دزدی مواجه شد ، این افراد بتوانند خود را به مکانهای خاصی رسانده تا رفع مشکل بتوانند در آن نقاط باقی بمانند.
بدین ترتیب تا حدود زیادی جلوی دزدی های دریایی گرفته خواهد شد . در واقع دزدها نیازمند تجهیزات خیلی بیشتری خواهند بود . چیزی شبیه مین دریایی برای شکافتن بدنه خارجی و خاموش کردن برق کشتی و ...
در نقشه مکانهایی که دزدی دریای در سال 2015 اتفاق افتاده مشاهده میشود .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر